diaqnostikası
Adentiyanın diaqnostikasında ve aradan qaldırılmasında müxtelif saheler üzre ixtisaslaşmış stomatoloqların – terapevt, cerrah, ortoped, ortodont, implantoloq, parodontoloq iştirakı teleb olunur.

Adentiyanın diaqnostikası anamnezin toplanması, kliniki müayine, xronoloji yaşın dişlerle müqayisesi, palpator müayineden ibaretdir. Dişçıxarma dövründe defekt yarandıqda diaqnozu deqiqleşdirmek meqsedile, adeten, hedefli intraoral rentgenoqrafiya tetbiq olunur. Çoxsaylı ve ya tam adontiya zamanı panoram rentgenoqrafiya ve ya ortopantoqrafiya, ehtiyac olduqda gicgah-çene oynağının rentgenoqrafiyası ve ya KT-si aparılır. Rentgenoloji müayine diş kökünün olmamasını teyin etmeye, diş eti ile örtülmüş kökleri, ekzostozları, ağız boşluğunun şişlerini aşkarlamağa, alveolyar çıxıntının veziyyetini, iltihab elametlerini ve s. qiymetlendirmeye imkan verir.

Adentiyanın müalicesinin planlanması merhelesinde çenenin izi götürülür, çenenin diaqnostik modellerinin hazırlanması ve öyrenilmesi heyata keçirilir.

Adentiyanın müalicesi
Adentiyanın aradan qaldırılmasının esas metodları çıxarıla bilmeyen (körpüşekilli) ortopedik konstruksiyalar ve çıxarıla bilen diş protezlerinin (qövsşekilli, plastin) istifadesi ile protezlemedir. Adentiyanın müalice metodunun seçimi stomatoloq-ortoped terefinden pasiyentin diş-çene sisteminin anatomik, fizioloji, gigiyenik xüsusiyyetleri nezere alınmaqla müeyyenleşdirilir.

Tam adentiya zamanı çıxarıla bilmeyen protezleme dental implant desteyinin (mini-implant) qoyulmasını teklif edir; daha sonra protez bağlanır. Hissevi adentiyada dayaq kimi intakt ve ya yaxşı müalice olunmuş diş istifade olunur. İkincili hissevi adentiyanın def edilmesi metodu taclar qoymaqla klassik dental implantasiyadır.

Anadangelme adentiyalı uşaqların müalicesine 3-4 yaşdan başlamaq olar. Tam birincili adentiya zamanı ortopedik tedbirlere tam çıxarıla bilen plastin protezlerin hazırlanması aiddir. Bu protezler her 1,5-2 ilden bir yenilenir. Hissevi

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>