adenomaları aid edilir.

Qalxanabenzer vezin papilyar adenomaları kistoz quruluşa malikdir; kistanın daxilinde qehveyi maye ile ehate olunmuş memecikli töreme aşkar olunur. Vezin funksiyası qorunmuş (toksik) adenomaları Plammer xesteliyinin (hipofizin tireotrop hormon sekresiyanı basqılayan tireoid hormonların (T3, T4) izafi sintezi) inkişafı ile müşayiet olunur. Klinik olaraq hipertireoz elametleri ile tezahür edir.

B-hüceyrelerden inkişaf eden adenomalar (Hürthle-Askanazi hüceyrelerinden törenmiş oksifil adenoma, Lanqhans şişi, onkositar adenoma) daha aqressiv gedişe malik olur ve histoloji müayine zamanı 10-35% hallarda bedxasseli olması aşkarlanır.

Qalxanabenzer vezin adenomalarının sebebleri
Qalxanabenzer vezin adenomalarının sebebleri ve inkişaf mexanizmi kifayet qeder aydın deyil. Bu prosesin patogenezinde tireotropinin hipersekresiyası, regionar simpatik innervasiyanın pozulması, hipofizin tireotrop hormonlarının reseptorlarını kodlaşdıran genlerin mutasiyasının rolu inkar olunmur.

Qalxanabenzer vezin funksiyası qorunmuş adenomaları tez-tez evveller mövcud olan qeyri-toksik düyünler fonunda inkişaf edir. Bu baxımdan suyunda ve topağında yodun miqdarı az olan erazilerde yaşamaq, düyünlü eutireoid urun, irsi meyilliyin olması da risk faktorları hesab olna biler. Qalxanabenzer vezin adenomalarının inkişafında mühüm meqam boyun nahiyesinin travmalarıdır (ezilmeler, hematomalar). Bu patologiya tez-tez autoimmun xestelikler fonunda inkişaf edir.

Qalxanabenzer vezin adenomaları, adeten, monosentrik, tek düyün şeklinde inkişaf edir; leng, uzunmüddetli inkişafa malikdir. Başlanğıcda adenomanın funksiyası hormonal balansı pozmur; ssintiqrammada tesvir “soyuq” ve “isti” düyün şeklinde eks olunur. Düyünün ölçüleri böyüdükde ve onun funksional aktivliyi yükseldikde TTH-ın sekresiyası eks elaqe mexanizmi ile tormozlanmağa başlayır. Tireoid toxumanın intakt hissesi tedricen atrofiyalaşır ve funksiyası qorunmamış olur; qalxanabenzer vezin ssintiqrafiyası

<< 1 [2] 3 4 5 >>