mülayim hiperemiyası, meybom vezilerinin axacaqlarının genişlenmesi ile xarakterize edilir.

Pulcuqlu blefaritde göz qapaqlarının qalınlaşmış ve hiperemiyalaşmış kenarlarında qopmuş epitelin pulcuqları yığılır. Onlar kirpiklerin esasına möhkem birleşirler. Deri pulcuqlarına hemçinin qaşlarda ve başın tüklü hissesinde rast gelinir. Seboreyalı blefaritin gedişi kirpiklerin itirilmesi ve ağarması ile müşayiet oluna biler.

Xoralı blefarit sarımtıl qapıqla örtülü xoralarla seciyyelenir. Qabığı temizledikde xora qanayır. Onlar sağaldıqdan sonra formalaşan çapıqlar kirpiklerin normal şekilde böyümesine mane olur (trixiaz). Ağır hallarda kirpikler rengsizleşir (polioz) ve tökülür (madaroz), kirpiklerin ön kenarları ise hipertrofiyalaşır ve büzüşür.

Demodekoz menşeli blefarit üçün göz qapaqlarında daimi xarakterli dözülmez qaşınma xarakterikdir. Bu elamet yuxudan ayıldıqda daha ifadeli olur. Kirpiklerin kenarları qırmızı yastıqcıqlar şeklinde qalınlaşır. Gün erzinde gözlerde keskin ağrı yaranır, qatı axıntılar ifraz olunur. Möhteviyyatın quruması ve kirpiklerde toplanması gözlere qeyri-estetik görünüş verir.

Allergik blefaritin elametleri ekser hallarda qefleten yaranır ve her hansı bir ekzogen faktorla elaqeli olur. Xestelik göz qapaqlarının ödemi ve davamlı qaşınması, gözlerden selikli ifrazatların axması, işıqdan qorxma, gözlerde keskin ağrı ile müşayiet olunur. Göz qapaqlarının derisinin tündleşmesi («allergik göyerme») allergik blefaritin tipik elameti sayılır.

Rozasea-blefarit zamanı deride uclarında irinlikler olan kiçik ölçülü, bozumtul-qırmızı düyünler emele gelir.

Blefarit konyunktivit, «quru göz» sindromu, keratit, keskin meybomitin elametleri, xalazion, itdirseyi, buynuz qişanın xoralarının inkişafı ile müşahide oluna bilir. Blefaritler adeten xroniki gedişe malik olur. Residivler uzun iller erzinde tekrarlanır.

Blefaritin diaqnostikası
Diaqnoz şikayetler, göz qapaqlarına baxış, laborator müayineler esasında qoyulur. Diaqnostika prosesinde

<< 1 2 [3] 4 5 >>