seqmentinin infeksion zedelenmelerinin (konyunktivit, keratit, blefarokonyunktivit) yaranma ehtimalı yüksek olur. Çox zaman kseroftalmiya müşahide olunur. Gözlerin izafi sulanması periorbital nahiyede deri örütklerinin qıcıqlanmasına sebeb olur. Ağır gedişli formalarda ambliopiyaya tesadüf edilir. Anamnezinde blefaroxalazis olan bütün pasiyentler «yorğun göz sindromundan» eziyyet çekirler.

Blefaroxalazisin diaqnostikası
Diaqnostika prosesinde fizikal baxış keçirilir, instrumental müayine üsulları aparılır. Vizual baxış zamanı göz qapağının sallanması nezere çarpır. Büküşler medial kenardan lateral kenara doğru istiqametlenir. Göz yarığının xarici kenarı sallanmış deri büküşleri ile örtülür. Derinin elastikliyi azalır, nazilmiş deriden damarlar görünür. Xesteliyin spesifik müayine üsullarına aşağıdakılar aiddir:

Vizometriya.Görme itiliyinin zeiflemesi yalnız göz qapağının ifadeli sallanması zamanı qeyde alınır. Test aparılarken pasiyent gözünü qıyır ve deri büküşünü qaldırmağa cehd gösterir.
Kompüter refraktometriya. Xestelerde ikincili ambliopiya inkişaf edir. Bu üsulun yaşlı şexslerde tetbiqi presbiopiyanın üze çıxmasına imkan verir. Yaşı 40-dan az olan pasiyentlerde adeten klinik refraksiyanın miopik tipine rast gelinir.
Gözün biomikroskopiyası.Gözün ön seqmentini müayine ederken konyunktiva damarlarının qanla dolması ve buynuz qişada tek-tek xoralaşma ocaqları izlenilir. Xoralar göz almalarının qişalarının palpebral kenar ve ya kirpiklerle qıcıqlanması neticesinde formalaşır.
Perimetriya. Onun kömeyile görme sahesinin qeyri-beraber daralması aşkarlanır. Görme sahesinden yuxarı, bezen ise yuxarı-lateral saheler ayrılır. Bir sıra hallarda fotopsiya müşahide edilir.
Temassız tonometriya. Göz almasının nemlik derecesinin artması gözdaxili tezyiqin yükselmesine sebeb olur. Elektron tonoqrafiya vasitesile gözdaxili hidrodinamikada cüzi deyişiklikler müeyyen edilir.
Patologiya blefaroptoz ve blefarofimozla differensiasiya edilir. Blefarofimozun

<< 1 2 3 [4] 5 >>