dispers sindrom ve piqmentli qlaukomanın yüksek yaranma ehtimalı ile assosiasiya olunur. Xesteliyin patogenezinin esasını teşkil eden iltihabi proses ekseren uveit, sklerit, endoftalmite getirib çıxarır. İkincili kataraktanın proliferativ forması ve büllurun kapsulunun qalınlaşması gözdaxili tezyiqin yükselmesini stimule edir – oftalmohipertenziyanın klinikası formalaşır.

İkincili kataraktanın diaqnostikası
İkincili katarakta çetin teyin olunan patologiyadır. Onun diaqnostikasında instrumental ve laborator üsullardan istifade edilir:

Gözün biomikroskopiyası. Onun kömeyile optik mühitlerin bulanması, gözün ön şöbelerinin degenerativ-distrofik deyişiklikleri vizualizasiya olunur.
Gözün A ve B-rejimli USM. Ultrases müayinesi görme orqanının quruluşunun anatomo-fiizoloji xüsusiyyetlerini, İOL-nın veziyyetini qiymetlendirmeye imkan verir.
Optik kogerent tomoqrafiya(ОКТ). Bu metoddan göz almasının ve intraorbital strukturların topoqrafiyasının daha etraflı öyrenilmesi üçün istifade olunur. Onun kömeyile arxa kameranın patoloji deyişiklikleri (qalın birleşdirici toxumadan ibaret qat, Zemmerrinq helqeleri, Adamyuk-Elşniq hüceyreleri) aşkar edilir.
İnstrumental diaqnostika yalnız büllurun kapsulunun ifadeli deyişikliklerinde informativ olur. Laborator metodlar ilkin merhelelerde ve ya nozologiyanın inkişaf riskini proqnozlaşdırılmaq meqsedile icra olunur. İkincili katarakta zamanı elave olaraq aşağıdakı müayineler aparılır:


İltihabeleyhine sitokinlerin seviyyesinin ölçülmesi. Müayine hibridizasiya ve immunofluoressensiya üsulları ile yerine yetirilir. Qan zerdabında sitokinlerin titrinin yükselmesi postoperasion merhelede iltihabın ağırlığı ile bağlıdır.
Büllura qarşı anticisimlerin titrinin teyini. Qanda ve ya göz yaşı mayesinde anticisimlerin titrinin artması ikincili kataraktanın yüksek formalaşma riski ile assosiasiya olunur.
Birleşdirici toxuma qatının sitoloji müayinesi. Adamyuk-Elşniq hüceyreleri ve Zemmerrinq helqeleri emeliyyatdan minimum 3 ay

<< 1 2 3 [4] 5 >>