sebeb olduqda, necisde qanın müşahide olunmasından evvel qarında ağrı meydana çıxa biler. Defekasiya zamanı ve yaxud ondan sonra aralıq nahiyesinde ağrı, necis kütlelerinde ve ya tualet kağızında al-qırmızı qan babasil ve anal çat üçün xarakterikdir.

Yoğun bağırsağın qanaxma ile müşayiet olunan infeksion patologiyalarında qızdırma, ishal, defekasiya aktına daimi çağırışlar (tenezmler) yarana biler. Eger bağırsaq qanaxması uzunmüddetli subfebrilitet, arıqlama, xroniki ishal ve intoksikasiya fonunda yaranarsa, bağırsaq vereminden şübhelenmek lazımdır. Deri, oynaq, göz ve diger orqanların sistemli zedelenmeleri ile birge geden bağırsaq qanaxması adeten bağırsağın qeyri-spesifik iltihabından xeber verir. Necis qırmızı olduqda, lakin qanaxmanın klinik elametleri izlenilmedikde pasiyentin qida boyaları ile zengin mehsuldan istifade etmesini aydınlaşdırmaq gerekdir.

Bağırsaq qanaxmasının diaqnostikası
Bağırsaq qanamalarında veziyyetin ağırlığını müeyyenleşdirmek üçün qanın klinik analizi (hemoqlobin, eritrosit, normosit, hematokrit seviyyesinin yoxlanılması), necisde gizli qanın teyini, koaquloqramma lazım gelir.

Necisde al qan olduqda düz bağırsağın barmaqla müayinesine ehtiyac yaranır. Bu yolla hemorroidal düyünler, polip üze çıxarılır. Lakin yadda saxlamaq lazımdır ki, düz bağırsaq venalarının hemorroidal genişlenmesi diaqnozu hezm traktının diger şöbelerinden qanaxmanı inkar etmir.

Bağırsaq qanaxmasını üze çıxaran en sade üsul endoskopiyadır. Diaqnoz qoymaq üçün kolonoskopiya (yoğun bağırsağın müayinesi), rektoromanoskopiya (S-vari ve düz bağırsağın vizualizasiyası) aparıla biler. Endoskopik müayine 90% hallarda qanaxmanın menşeyini aşkar edir ve eyni zamanda endoskopik müaliceye (polipektomiya, qanayan damarın elektrokoaqulyasiyası) imkan verir.

Qanaxma davam etdikde ve onun sebebini müeyyen etmek mümkün olmadıqda mezenterikoqrafiya, nişanlanmış eritrositlerle müsariqe damarlarının sintiqrafiyası yerine yetirilir. Mezenterikoqrafiya ile 85%

<< 1 2 [3] 4 5 >>