Eroziv qastrit – medenin keskin ve ya xroniki iltihabı olub, selikli qişada eroziyaların formalaşması ile xarakterize edilir. Xesteliyin klinik şekli polimorfdur. Lakin esas elametlere qarında ağrı, ürekbulanma, qusma, dispeptik hallar, necis ve qusuntu kütlelerinde qan aiddir. Diaqnoz kliniki baxış, laborator (qan analizi, Helicobacter pylori infeksiyasının aşkarlanması, necisde gizli qanın teyini) ve instrumental müayinelerin (ezofaqoqastroduodenoskopiya, qastroqrafiya) neticeleri esasında qoyulur. Müalice planına hemostatikler, antisekretor ve antasid preparatlar, qastroprotektorlar, analgetikler daxildir. Gösterişler olduqda antibiotiklerden istifade edilir.

Eroziv qastrit barede ümumi melumat
Eroziv qastritin yaranma sebebleri
Eroziv qastrit zamanı iltihabi prosesin minimal aktivliyi fonunda mede divarlarında tek-tek ve ya çoxsaylı eroziv defektler yaranır. Eroziv qastrit çox vaxt qanaxma ve zedelenmiş selikli qişanın hemorragik imbibisiyası ile müşayiet olunur. Xesteliyin keskin forması müaliceye çetin tabe olduğundan ekser hallarda xroniki fazaya keçir. Müxtelif melumatlara esasen epiqastral nahiyede ağrı sebebinden endoskopik müayineden keçen pasiyentlerin 2-18%-de xroniki eroziv qastrit aşkarlanır.

Klinik qastroenterologiya sahesinin mütexessislerinin fikrince kişilerde bu patologiyaya 3 defe çox rast gelinir. Keskin forma ise esasen qadın cinsinin nümayendeleri arasında qeyde alınır. Mede qanaxmalarının 5%-i keskin eroziv qastritin payına düşür. Medesinde eroziya olan her 3-cü xestede qanaxma baş verir. Massiv qanaxmalar qeyri-qenaetbexş sonluqla neticelenir.


Mede ve onikibarmaq bağırsağın selikli qişasının eroziyaları ilk defe 1761-ci ilde italyan hekimi Morqani terefinden tesvir olunmuşdur. 1842-ci ilde avstriyalı hekim Rokitanski onun tedqiqatlarını davam etdirmişdir. Son illiklerde medede eroziya proseslerinin öyrenilmesine qarşı maraq daha da artmışdır. Bu da klinik tecrübelerde endoskopik üsulların geniş tetbiq olunması ile bağlıdır.

[1] 2 3 ... 5 >>