getirilir. Xesteliyin gec aşkar olunması ve vaxtında aparılmayan emeliyyat iltihabın proqnozunu ağırlaşdırır. Hamilelerin fizikal müayinesi az informativdir. Appendisit ehtimal olunan xestelerde diaqnozun qoyulması üçün enenevi üsulların istifadesi zamanı hamilelik dövrünün xüxusiyyetlerine esaslanan bir amilleri nezere almaq lazımdır :


Qanın ümumi analizi. Hamilelik zamanı appendisitin laborator diaqnostikasının ehemiyyeti yüksek deyil. Xestelik üçün xarakterik olan EÇS-in yükselmesi ve leykositoz hestasiyanın fizioloji gedişinde müşahide olunur. Elde olunan neticelerı dinamikada qiymetlendirrmek meslehet görülür. Appendisit zamanı qanın iltihabi göstericileri tez bit zamanda artır.
Qarın boşluğunun USM. Normada soxulcanabenzer çıxıntı müşahide olunmur. Appendisit zamanı çıxıntı 6.0-10.0 mm diametrinde, hiperexogen, peristaltikası olmayan, qalınlaşmış divarlı kor bağırsaq menşeli töreme şeklinde aşkarlanır. Metodun hessaslığı 67-90% teşkil edir. Ehtiyac olduqda USM-le yanaşı qarın boşluğunda iltihab sahesinin dopplerometriyası aparılır.
Diaqnostik laparoskopiya. Endoskop vasitesile soxulcanabenzer çıxıntının 93% hallarda aşkar olunmasına baxmayaraq, bu metodun istifade olunmasında bir sira çetinlikler var. Atipik gedişli iltihab zamanı müayine adeten hestasiyanın 16-18-ci heftesine qeder, elece de doğuşdan sonra teyin olunur. Hestasiyanın II yarısında böyümüş uşaqlıq soxulcanabenzer çıxıntı ve kor bağırsağın gümbezinin effektiv müayine olunmasına mane olur.
Klinik elametler ve müayinelerin neticelerine esasen hamilelik zamanı yaranan keskin appendisit 57,0-83,5% hallarda aşkar olunur. Hestasiyanın müddetinden asılı olaraq appendisit erken toksikoz, düşük tehlükesi, uşaqlıqdan kenar hamilelik, pielit, yumurtalıq kistasının ayaqcığının burulması, keskin qastrit, mede ve ya on iki barmaq bağırsaq xorasının deşilmesi, xolesistit, pankreatit, böyrek sancıları, pielonefrit ile differensial diaqnostika edilir. Appendikse şübhe yarandıqda hamileliyin

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 >>