tesiri mede xorasının yaranma ehtimalını xeyli artırır. Onun inkişaf mexanizminin esasını selikli qişanı zedeleyen amillerle qoruyucu faktorlar arasındakı disbalans teşkil edir. Bütün orqan ve sistemler fövqalade rejimde işledikde qana xeyli miqdarda kortikosteroidler ve katexolaminler ifraz olunur. Hemin maddeler selikli qişa vezilerinin sekretor aktivliyini güclendirir, qoruyucu xüsusiyyetleri ise zeifledir. Bununla yanaşı mede toxumalarının trofikası pozulur, divarlara qansızma baş verir. Bu da öz növbesinde selikli qişanın xoralaşmasına sebeb olur. Stress xoraları esasen mede cisminin divarlarında ve dibinde lokalizasiya olunur. Onlara çox nadir hallarda onikibarmaq bağırsaqda rast gelinir.

Stress xoralarının bir neçe forması mövcuddur:

Qeyd olunan halların 50%-de medenin selikli qişasında eroziya ve xoralar inkişaf edir. Lakin ekser pasiyentlerde stress xoraları diaqnostika olunmur. Bele ki, stress faktoru sayılan esas patologiyanın sağalması ile xora da öz-özüne aradan qalxır. Ancaq zedeleyici amiller davamlı tesir etdikde selikli qişanın xoraları derinleşerek, mede divarının perforasiyasına ve peritonite getirib çıxara biler.

Yatrogen xora
Mede xorasının elametleri
Medikamentoz xoralar medeye toksiki tesir gösteren preparatların qebulundan sonra yaranır. Bir çox iltihabeleyhine preparatlar (kortikosteroidler, qeyri-steroid iltihabeleyhine vasiteler), sulfanilamidler, kalium xlorid, kofein, qlükokortikoidler, üskükotu preparatları, antikoaqulyantlar, nitrofuranlar ulserogen (xora emele getiren) tesire malikdir.

Müxtelif derman vasitelerinin selikli qişanı zedeleme mexanizmi ferqli olur. Bu hem birbaşa (kalium xlorid), hem de dolayı yolla baş vere biler. İkinci halda qastroprotektiv prostaqlandinlerin sintezi zeifleyir (hormonal ve qeyri-hormonal qeyri-selektiv iltihabeleyhine preparatlar), mede şiresinin sekresiyası güclenir (qlükokortikosteroidler, rezerpin, kofein), mede divarının normal trofikası pozulur.

Ulserogen preparatların qebulu

<< 1 [2] 3 4 5 >>