zeifleyir ve ya tamamen itir.

Disfagiya hem sert, hem de duru qida qebulu fonunda inkişaf edir. Ona esasen ağrı hissi ile birge rast gelinir. Qıcqırma her 5 pasiyentden birinde qeyde alınır. Geyirme ise yalnız qida borusunda yemeyin heddinden artıq toplanması ve yaxud güclü spazm sebebinden baş verir.

Qida borusunun yuxarı hissesinin spazmı (patologiyanın en çox tesadüf olunan forması) adeten isteriyaya, nevroza meylli insanlarda meydana çıxır. Klinik olaraq, döş qefesi arxasında ağrı, ürekbulanma, öskürek, üzün qızarması, qorxu ve heyecanla tezahür edir. Qida borusunun spazmı ya keskin başlanğıca malik olur, ya da elametleri tedricen güclenerek, remissiya dövrleri ile növbelenir. Patologiyanın intermitteedici xarakteri pasiyentin narahatlıq getirir. Xeste elametlerin qayıdacağından qorxaraq, qeyri-müntezem qidalanır. Bu ise qida borusunun spazmını daha da keskinleşdirir.

Yuxarı hissenin xroniki spazmı çox vaxt diş sırasında defektleri olan, çeyneme funksiyası pozulan, qidanı tam xırdalamadan udan yaşlı pasiyentlerde baş verir. Klinik şekilde döş sümüyü arxasında xoşagelmez hissiyyat, berk qidaların çetinlikle udulması, yemek yeyerken tez-tez su qebuluna ehtiyacın yaranması üstünlük teşkil edir. Qida borusunun daimi keçmemezliyi spazm olan hisseden yuxarıda kompensator genişlenme ile neticelenir.

Qida borusunun aşağı şöbelerinin ve kardiyanın spazmı keskin ve yaxud xroniki olur. Keskin spazm epiqastral nahiyede ve döş sümüyü arxasında ağrı, mededen yuxarıda qida kütlelerinin lengimesi hissi ile müşayiet olunur. Yemek yeyerken içilen su heç bir rahatlıq getirmir.

Qida borusunun qeyri-sfinktor spazmı (Barşon-Teşendorf sindromu) ayrıca qeyd olunur. Bu zaman orqanın bir neçe şöbesi eyni zamanda zedelenir. Xesteler epizodik (1 deqiqeden 1 neçe hefteye qeder davam eden) disfagiya epizodlarından, döş sümüyü arxasında ağrıdan ve seliyin ağız boşluğuna qayıtmasından şikayetlenirler. Patologiya ekseren xora ve öd daşı xesteliyi fonunda yaranır.

<< 1 2 [3] 4 5 >>