Antifosfolipid sindrom – esasında hüceyre membranının başlıca lipid komponenti olan fosfolipidlere qarşı antitellerin yaranması duran autoimmun patologiyadır. Xestelik venoz ve arterial trombozlar, arterial hipertenziya, ürek qapaqlarının qüsuru, obstetrik (“akuşer”) patologiyalar (hamileliyin birincili pozulması, dölün betndaxili ölümü, hestozlar), deri zedelenmeleri, trombositopeniya, hemolitik anemiya şeklinde özünü göstere biler. Antifosfolipid sindromun esas diaqnostik markerleri kardiolipinlere qarşı antiteller ve qurdeşeneyi antikoaqluyantıdır. AFS-in müalicesi tromb emelegelmenin profilaktikası, antikoaqulyantlar ve antiaqreqantların teyini ile aparılır.

Antifosfolipid sindrom barede ümumi melumat
Antifosfolipid sindrom (AFS) – hüceyre membranlarında yerleşen fosfolipidlerin strukturuna qarşı autoimmun reaksiyalar neticesinde yaranan kompleks pozulmadır. Xestelik 1986-ci ilde ingilis revmatoloq Hughes terefinden herterefli tesvir olunmuşdur. Antifosfolipid sindromun yayılmasına dair melumat yoxdur; melumdur ki, qan plazmasında fosfolipidlere qarşı antitellerin praktiki sağlam insanların 2-4%-de zeif, 0,2%-de yüksek titri aşkar olunur. Antifosfolipid sindrom cavan qadınlarda (20-40 yaş) 5 defe çox rastlanır, baxmayaraq ki, xestelikden kişiler ve uşaqlar (hemçinin yenidoğulmuşlar) da eziyyet çeke biler. Multidissiplinar problem kimi antifosfolipid sindrom (AFS) revmatologiya, mama-ginekologiya, nevrologiya ve kardiologiya sahesinde çalışan mütexessislerin diqqetini celb edir.

Antifosfolipid sindromun sebebleri
Antifosfolipid sindromun inkişafının esasında duran sebebler belli deyil. Eyni zamanda antifosfolipid antitellerin seviyyesinin yükselmesine sebeb olan faktorlar araşdırılmış ve müeyyenleşdirilmişdir. Viral ve bakterial infeksiyalar (hepatit C, İİV, infeksion mononukleoz, malyariya, infeksion endokardit ve s.) fonunda antifosfolipid antitellerin seviyyesi tranzitor olaraq yükselir. Fosfolipidlere qarşı yüksek antitel titri sistemli qırmızı

[1] 2 3 ... 6 >>