lokalizasiyalı (kapilyarlar, böyük venoz ve arterial kötükler) damarlar zedelene biler. Bu ise kliniki tezahürlerin hedden artıq müxtelifliyine, yeni arterial ve venoz trombozlar, obstetrik (“akuşer”) patologiyalar, nevroloji, kardiovaskulyar, deri patologiyalarına, trombositopeniyaya sebeb olur.

Antifosfolipid sindromun daha çox rastlanan ve tipik elameti residivleşen venoz trombozlardır. Bura aşağı etrafların sethi ve derin venaları, qaraciyer venaları, qaraciyerin qapı venaları, torlu qişanın venalarının trombozları aiddir. Antifosfolipid sindromlu xestelerde AATE-nin (ağciyer arteriyasının trombemboliyası) tekrari epizodları, ağciyer hipertenziyası, yuxarı boş vena sindromu, Badd-Kiari sindromu, böyreküstü vezin çatışmazlığı meydana çıxa biler. AFS zamanı venoz trombozlar arterialla müqayisede 2 defe çox inkişaf edir. Arterial trombozlar arasında tranzitor işemik hemle ve işemik insulta getirib çıxaran serebral arteriyaların trombozları üstünlük teşkil edir. Başqa nevroloji pozulmalara miqren, hiperkinezler, qıcolma sindromu, neyrosensor keyime, görme sinirinin işemik neyropatiyası, transversal mielit, demensiya, psixoloji pozulmalar aid ola biler.

Antifosfolipid sindrom zamanı ürek-damar sisteminin zedelenmeleri miokard infarktı, ürekdaxili tromboz, işemik kardiomiopatiyalar, arterial hipertenziyanın inkişafı ile müşayiet olunur. Ürek qapaqlarının ExoKQ vasitesile aşkarlanan zeif requrqitasiyadan başlayaraq mitral, aortal, trikuspidal stenoz ve çatışmazlığa qeder zedelenmeleri kifayet qeder tez-tez teyin olunur. Ürek elametlerile büruze veren antifosfolipid sindromun diaqnostikası çerçivesinde infeksion endokardit, ürek miksoması ile differensial diaqnostikanın aparılması teleb olunur.

Böyrekler terefinden deyişiklikler hem zeif proteinuriya, hem de keskin böyrek çatışmazlığı şeklinde tezahür ede biler. Antifosfolipid sindromu zamanı MBT orqanlarında hepatomeqaliya, mede-bağırsaq qanaxmaları, mezenterial damarların okkluziyası, portal hipertenziya,

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>