Аutoimmun poliqlandulyar sindrom – daxili sekresiya vezilerinin ve başqa orqanların birincili çoxsaylı zedelenmesi ile geden, autoimmun menşelli endokrinopatiyadır. 1-ci tip autoimmun poliqlandulyar sindrom zamanı böyreküstü vezin çatışmazlığı, deri ve selikli qişaların kandidozu, hipoparatireoz; 2-ci tip autoimmun poliqlandulyar sindromda ise böyreküstü vezin çatışmazlığı, hiper- ve ya hipotireoz, insulinden asılı şekerli diabet, birincili hipoqonadizm, miasteniya, steatoreya ve s. qeyd olunur. Diaqnostika kompleks laborator göstericilerin müeyyenleşdirilmesi (biokimyevi analiz, qanda ve sidikde hormonlar), böyreküstü vezin USM ve KT-si, qalxanabenzer vezin USM-ine esasen aparılır. Autoimmun poliqlandulyar sindromun müalicesi evezedici hormonal terapiya (kortikosteroidler ve mineralokortikoidler, L-tiroksinle) teleb edir.

Аutoimmun poliqlandulyar sindrom barede ümumi melumat
Autoimmun poliqlandulyar sindrom (APQS) bir neçe daxili sekresiya vezisinin birincili funksional çatışmazlığı, hemçinin qeyri-endokrin orqanospesifik xesteliklerle xarakterize olunan immunoendokrin patologiyadır. Endokrinologiyada autoimmun poliqlandulyar sindromun birinci ve ikinci tipi (APQS-1, 1) ayırd edilir. Bu tiplerin her birinin öz genetik, immunoloji ve kliniki xüsusiyyetleri var.

1-ci tip autoimmun poliqlandulyar sindrom, adeten, uşaqlarda (10-12 yaş) meydana çıxır ve bezen edebiyyatda “yuvenil aile poliendokrinopatiyası” termini ile ifade edilir. Ümumilikde APQS-1 geniş yayılmayıb; lakin kişiler, Finlandiya, Sardiniya, İran ehalisinin esasen qadınları arasında bir neçe defe çox rastlanır. Bu, hemin xalqların uzunmüddetli genetik izolyasiyasını izah edir. 1-ci tip autoimmun poliqlandulyar sindrom böyreküstü vezin çatışmazlığı, hipoparatireoz ve kandidamikozdan ibaret elametler triadasına malikdir.


Autoimmun tebietli bir çox endokrinopatiyaların daha çox rastlanan forması böyüklerde (>20-30 yaş) inkişaf eden 2-ci tip autoimmun poliqlandulyar sindromdur; xesteler arasında

[1] 2 3 ... 5 >>