silindirlerini, dırnaqları zedeleyir. Hipoparatireoz etrafların ezelelerinin qıcolmaları, deride paresteziyalar, larinqospazm, epilepsiyanı xatırladan qıcolma tutmaları ile meydana çıxır. Autoimmun poliqlandulyar sindrom zamanı böyreküstü vezi çatışmazlığı gizli inkişaf edir ve ilk defe stress veziyyetinde Addison krizi şeklinde özünü göstere biler.

Autoimmun poliqlandulyar sindrom zamanı klassik triada tez-tez birincili hipoqonadizm (45%), alopesiya (30%), malobsorbsiya sindromu (23%), pernisioz anemiya (14%), xroniki autoimmun hepatit (12%), autoimmun tireoidit (10%), insulinden asılı şekerli diabet (4%), vitiliqo (4%) ile birleşir. Nadir hallarda dırnaq lövhesinin distrofiyası, diş emalının hipoplaziyası, qlomerulonefrit, bronxial astma, kataraktaya rastlanır.

Qadınlarda 1-ci tip autoimmun poliqlandulyar sindrom fonunda birincili ve ya ikincili amenoreya ile müşayiet olunan yumurtalıqların hipoplaziyası (autoimmun ooforit) qeyd olunur. Kişi hipoqonadizmi libidonun zeiflemesi, impotensiya, sonsuzluqla tezahür edir.

2-ci tip autoimmun poliqlandulyar sindromun simptomları
2-ci tip autoimmun poliqlandulyar sindromun tezahürü yetkin yaşlarda (texminen 30 il) meydana çıxır. Endokrinopatiyaların ilk tezahürü, adeten, xroniki böyreküstü vezi çatışmazlığıdır. Başqa autoimmun komponentler (1-ci tip şekerli diabet, autoimmun tireoidit), bir qayda olaraq, 7-10 il ve daha uzun müddet sonra prosese qoşulur.

2-ci tip autoimmun poliqlandulyar sindromlu pasientlerde tez-tez birincili hipoqonadizm, miasteniya, vitiliqo, dermatit, alopesiya, autoimmun qastrit, seliakiya, steatoreya, poliserozitler (plevrit, perikardit, assit), timoma inkişaf edir. Autoimmun poliqlandulyar sindrom zamanı görme sinirinin atrofiyası, hipofizin şişleri, autoimmun trombositopenik purpura ve s. müşahide oluna biler.

Kliniki praktikada qalxanabenzer vezinin autoimmun zedelenmesi (autoimmun tireoidit, nadir hallarda diffuz toksiki ur (Şmidt sindromu)) ile müşayiet olunan birincili

<< 1 2 [3] 4 5 >>