olunmamasından ve onların necis kütleleri ile sıx elaqesinden ibaretdir. Yoğun bağırsağın anadangelme angiodisplaziyasında qanaxmaların hecminin tedricen artma tendensiyası izlenilir. Xesteliyin manifestasiya dövrü, klinik elametlerin tezliyi ve ifadeliliyi yoğun bağırsağın zedelenme derecesinden asılıdır.

Yoğun bağırsağın angiodisplaziyasının diaqnostikası
Yoğun bağırsağın angiodisplaziyasına şübhe yarandıqda diaqnostika meqsedile endoskopiya ve diger instrumental müayinelerden istifade olunur. Xesteliyin esas müayine üsulu kolonoskopiyadır. Onun kömeyile yoğun bağırsağın selikli qişasının veziyyeti tehlil edilir, diaqnozu deqiqleşdirmek meqsedile biopsiya götürülür. Yoğun bağırsağın angiodisplaziyası zamanı hemorragik teleangioektaziya, CREST ve Şereşevski-Terner sindromu üçün xarakterik olan lokal deyişiklikler aşkarlana biler. Angiodisplaziyanın ferqlendirici xüsusiyyeti sadalanan sindromlara aid diger klinik elametlerin müşahide edilmemesidir.

Kolonoskopiya vasitesile patoloji prosesin yoğun bağırsaqda yayılma derecesini deqiq müeyyen etmek mümkündür. Anadangelme angiodisplaziyalarda endoskopik yolla selikli qişada damarların müxtelif formalı qabarmaları üze çıxarılır. Bu damar elementleri qanla dolu olur. Xesteliyin növbeti vacib diaqnostika üsulu angioqrafiyadır. Müayine prosesinde yoğun bağırsağın damarlarının veziyyeti öyrenilir. Angioqrafiya rentgenokontrast maddenin venadaxili yeridilmesi ile aparılır.

Yoğun bağırsağın sintiqrafiyası daha dar istiqametli prosedur hesab olunur. O, nişanlanmış eritrositlerin yeridilmesine esaslanır. Bu üsulun aparılmasında mehdudiyyet angiodisplaziya zamanı qanaxmanın adeten daimi xarakter daşımaması ile bağlıdır. Kontrast rentgenoloji müayine – irriqoskopiya (bariumla) yoğun bağırsağın angiodisplaziyasını aşkar etmekle yanaşı, hem de onun yayılma sahesini deqiqleşdirmeye imkan verir. Bununla yanaşı irriqoskopiyanın kömeyile etraf toxumaların veziyyeti, bağırsağın eni ve funksional imkanları teyin edilir.

<< 1 2 [3] 4 5 >>