tesir eden amillerle bağlıdır. Mütexessislerin fikrince autoimmun ovarial iltihabı yaradan sebebler aşağıdakılardır:


Genetik qüsur. Patologiya 1ci ve 2ci tip autoimmun poliqlandulyar sindromun quruluşunda aşkarlanır. 1-ci variant autosom-resessiv olub, 21-ci xromosomda yerleşen AİRE genin qüsuru zamanı yaranır. İkinci variant irsi xarakter daşıyır, HLA-B8, DR4, DR5, R3 haplotipleri ile assosiasiya olunur.
Reproduktiv orqanların iltihabı. 5 ilden çox xroniki gedişli endoservisit, endometrit, adneksit, salpingitden eziyyet çeken xestelerde, o cümleden appendikulyar-genital sindrom keçiren qadınlarda autoimmun reaksiyanın emelegelme riski yüksek olur. Yumurtalıqların autodestruksiyası adeten qaşınma, abort, laparotomik müdaxileler aparılmış qadınlarda rast gelinir.
Klinik müayinelerin neticeleri gösterir ki, terkibinde cinsi infeksiyaların töredicilerinin rast gelindiyi mikrob assosiasiyalarının yaratdığı kiçik çanaq orqanlarının iltihabı olan qadınlar yumurtalıqların autoimmun zedelenmesine daha meylli olur. Autoimmun ooforitin yayılma tezliyi qonoreya, genital xlamidioz, trixomoniazdan eziyyet çeken qadınlar arasında daha yüksekdir. Xesteliyin qeyri-spesifik töredicileri arasında daha çox korine- ve enterobakteriyalar qeyd olunur.

Аutoimmun ooforitin patogenezi
Autoimmun ooforitin inkişaf mexanizmi onun yaranma sebeblerinden asılıdır. Xesteliyin irsi formalarında DNT qüsuru sebebinden stereoidogenezi temin eden fermentlere ve vezili toxumanın aktiv hüceyrelerine qarşı antiteller yaranır. Xroniki ginekoloji patologiyalı xestelerde mikrob antigenlerinin uzunmüddetli tesiri iltihabeleyhine sitokinleri aktivleşdirir. Bundan başqa yumurtalıq toxumalarının iltihabi destruksiyası ovarial antigenlerin yaranmasına ve onlara cavab olaraq antiovarial anticisimlerin ifraz olunmasına getirib çıxarır. Böyüme merhelesinde olan 6mm-den böyük ölçülü follikullar zedelenmeye daha hessasdır.

Fizioloji ovulyasiyaya xas olan siklik deyişikliklerden ferqli olaraq,

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>