ooforitlerin autoimmun formalarında interleykin-1 ifraz eden T-limfositlerin aktivliyi hemişe yüksek olur. Bunun neticesinde yumurtalıqların rezident makrofaqları aktivleşir, γ interferon, transformasiyaedici böyüme faktoru α ve β, şiş nekrozu faktoru – α, fibroblastların böyüme faktoru ve follikulyar toxumanın atreziyasına sebeb olan diger sitokinlerin ifrazı güçlenir. Yetişmiş follikulların prosese daha çox qoşulması estrogenlerin sintezinin azalmasına, lütein fazasının pozulmasına, birincili-ovarial hiper – ve normoqonadotrop çatışmazlığa sebeb olur

Аutoimmun ooforitin elametleri
Аutoimmun ooforitin elametleri
Autoimmun ooforit zamanı elametler tedricen artır, klinik şekil yumurtalıqların follikulyar ve vezili toxumalarının zedelenme derecesinden asılıdır. Autoimmun ooforitin en xarakter elameti ovarial-aybaşı siklinin pozulmasıdır. İlkin merhelelerde qanlı ifrazatın miqdarı azalır, sonralar aybaşı müddeti qısalır, aybaşı arası interval ise 42-60 gün ve ya daha çox olur. Sikl qeyri – ritmik xarakter alır. Ovarial toxumanın kobud zedelenmesi zamanı aybaşı tamamile kesilir. Ağrı sindromu autoimmun ooforit iltihabi ginekoloji xesteliklerin keskinleşmesi fonunda inkişaf etdikde yaranır. Xesteler adeten qarnın aşağı hissesi ve qasığın üstünde lokalizasiya olan küt, sızıltılı ağrıdan şikayetlenir. Ağrı düz bağırsağa ve aralığa yayıla, cinsi akt zamanı güclene biler. Yumurtalıqların autoimmun zedelenmesi zamanı alqodismenoreyanın yaranmasına da rast gelmek olar. Xesteliyin uzunmüddetli gedişi zamanı xestelerde reproduktiv funksiya pozulur ve sonsuzluq yaranır.

Аutoimmun ooforitin ağırlaşmaları
Xesteliyin en ciddi ağırlaşması birincili-ovarial çatışmazlıqla elaqedar baş veren sonsuzluqdur. Fertillik qabiliyyeti evveller hamile qalmayan xestelerle yanaşı, doğuş keçiren qadınlarda da pozula biler. Sonsuzluğun birbaşa sebebi ovulyasiyanın olmamasıdır. Müayineler esasında aydın olmuşdur ki, hiperqonadotrop amenoreya hallarının 30-69%- de ve ovarial çatışmazlığın

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>