Ciftin bitişmesi — xorial xovların anomal inkişafı olub, trofoblastların qopan bazal qişaya, miometriuma, perimetriuma, etraf orqanlara invaziyası ile xarakterize olunur. Ciftin ayrılması elametlerinin olmaması, doğuşdan sonrakı dövrde profuz uşaqlıq qanaxmaları, qonşu orqanların celb olunmasının simptomları (çanaq ağrıları, sidik ve necisde qan izleri, qebizlik ve s.) ile tezahür edir. Diaqnostik meqsedle çanaq orqanlarının USM, rengli doppleroqrafiya, MRT-pelviometriya, alfa-fetoproteinin seviyyesinin teyininden istifade olunur. Müalice: ciftin elle ayrılması, Qeyseriyye emeliyyatı, uşaqlığın supravaginal amputasiyası, histerektomiya, metroplastika.

Ciftin bitişmesi barede ümumi melumat
Ciftin bitişmesi ilk defe 1836-ce ilde ingilis ginekoloqu Ceyms Simpson terefinden tesvir olunmuşdur. Pozğunluğun morfoloji esasını 1889-cu ilde alman patoloqu Frederik Hart müeyyen etmişdir. Son 50 il erzinde patologiyanın tezliyinin 10 defelerle yükselmesi (her 2500 hamileliye 1 pozğunluq) qeyde alınır, bu da Qeyseriyye emeliyyatlarının sayının süretle artması ile birbaşa elaqelidir. Çox zaman xorionun patoloji derin invaziyası cift gelişi ile müşterek şekilde rast gelinir. Tedqiqatların neticelerine esasen doğuşun ilk defe cerrahi yolla aparılmasından sonra ciftin bitişme riski 10%, 4-5 defeden sonra ise 60% ve daha çox yükselir.

Ciftin bitişmesinin sebebleri
Ciftin bitişmesinin sebebleri
Xorion xovlarının uşaqlıq qişalarına patoloji invaziyasına hem endometriumun lokal distrofik deyişiklikleri, hem de blastogenezin pozulması sebeb olur. Pozğunluğun inkişaf riski qadının yaşı ve hamileliklerinin sayına mütenasib şekilde artır. Mamalıq ve ginekologiya sahesinin ekser mütexessislerinin fikrince cift toxumasının bitişmesinin başlıca sebebleri aşağıdakılardır:


Uşaqlıq divarının çapıqlı deyişiklikleri. Endometriumun lokal distrofiyası keçirilmiş cerrahi müdaxileler, invaziv manipulyasiyalar – Qeyseriyye emeliyyatı, miomektomiya, abort, diaqnostik qaşınmadan sonra

[1] 2 3 ... 7 >>