hipertenziya, yuxusuzluqla tezahür edir. Ürek-damar patologiyaları, piylenme, osteoporozun yaranma tezliyi yükselir. Dayanıqlı posthisterektomik sindrom zamanı urogenital pozğunluqlar – stress menşeli sidik saxlamazlıq, kolpit, uşaqlıq yolunun quruluğu, dispareuniya ve s. yarana biler.

Posthisterektomik sindromun diaqnostikası
Posthisterektomik sindromun diaqnostikası histerektomiyadan sonra reabilitasiya dövründe psixoemosional ve neyrovegetativ pozulmaların, yumurtalıqların struktur ve funksional deyişikliklerinin, onların qan cereyanının, hipotalamo-hipofizar sistemin pozğunluqlarının qiymetlendirilmesinden ibaretdir.

Posthisterektomik sindromun klinik tezahürlerinin ağırlıq derecesini müeyyen etmek üçün Kuppermanın menopauzal indeksinden istifade edilir. Yumurtalıqların funksional aktivliyi, hipotalamo-hipofizar tenzimin ve posthisterektomik sindromun proqnozunun qiymetlendirilmesi meqsedile dinamikada estradiol, FSH ve LH seviyyeleri teyin olunur.

Uşaqlıq artımlarının USM ve damarların doppleroqrafiyası yumurtalıqların struktur deyişikliklerini ve intraovarial qan cereyanını müeyyen edir. Yumurtalıqların kistoz transformasiyası (persisteeden kistalar), intraovarial qan tehcizatında qan cereyanının süretinin azalması, venoz durğunluğun artması qeyde alınır. Dayanıqlı posthisterektomik sindrom yumurtalıqların hecminin kiçilmesi, follikulyar aparatın zeiflemesi, stromanın exogenliyinin yükselmesi, perfuziyanın azalması ve intraovarial qan cereyanın postmenopauza göstericilerine yaxınlaşan damar deyişiklikleri ile müşayiet olunur. Tranzitor posthisterektomik sindrom zamanı tedricen yumurtalıqların hecmi ve strukturu berpa olur.

Posthisterektomik sindromlu pasiyentlerin müayinesi ve aparılması ginekoloq-endokrinoloq, mammoloq, kardioloq ve nevroloqun birge emekdaşlığını teleb edir.

Posthisterektomik sindromun müalicesi
Posthisterektomik sindromun terapiyasının xarakteri onun ağırlıq derecesi ve davametme müddetinden asılıdır. İfadeli

<< 1 2 [3] 4 5 >>