gedişinin ağırlıq derecesi qanda qranulositlerin miqdarından asılıdır ve yüngül (qranulositlerin 1,0–0,5х109/l seviyyesi), orta (0,5х109/l-den az) ve ya ağır (qanda qranulositlerin tamamile olmaması) ola biler.

Qranulositozun orqanizmde rolu
Qranulositler boyama zamanı sitoplazmasında spesifik deneler (qranullar) teyin olunan leykositlerdir. Bu hüceyreler qırmızı sümük iliyinde sintez olunur, buna göre de mieloid hüceyrelere aid edilir. Onlar leykositlerin en çoxsaylı qrupunu teşkil edirler. Qranulların renglenmesinden asılı olaraq bu hüceyreleri neytrofiller, eozinofiller ve bazofillere ayırırlar. Hemin hüceyreler orqanizmdeki funksiyalarına göre ferqlenirler.

Neytrofil qranulositleri bütün ağ qan cisimciklerinin 50-75%-e qederini teşkil edir. Onlar yetkin seqmentnüveli (normada 45-70%) ve yetişmemiş çubuqnüveli neytrofillere (normada 1-6%) ayrılır. Neytrofillerin miqdarının yükselmesi ile xarakterize olunan veziyyet neytrofiliya; neytrofillerin miqdarı azaldıqda neytopeniya (qranulositopeniya), bu hüceyreler ümumiyyetle olmadıqda yaranmış patoloji veziyyet aqranulositoz adlanır. Neytrofil qranulositleri orqanizmde infeksiyalara (esasen, mikrob ve göbelek) qarşı başlıca müdafie faktorudur. İnfeksion agent orqanizme daxil olduqda neytrofiller kapilyarların divarından infeksiya ocağı olan toxumaya keçir, faqositoz edir ve bakteriyaları öz fermentleri ile parçalayır, aktiv şekilde yerli iltihabi cavab formalaşdırır. Aqranulositoz zamanı orqanizmin infeksiya töredicisine qarşı reaksiyası effektli olmur ve fatal septik ağırlaşmanın inkişafı ile müşayiet olunur.

Aqranulositozun sebebleri
Mielotoksik aqranulositoz sümük iliyinde mielopoezin hüceyre-seleflerinin sintezinin basqılanması neticesinde yaranır. Qanda eyni zamanda limfositlerin, retikulositlerin, trombositlerin seviyyesinin azalması qeyd olunur. Aqranulositozun bu forması orqanizme ionlaşdırıcı şüaların, sitostatik preparatların ve başqa farmakoloji vasitelerin (levomisetin, streptomisin,

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>