gentamisin, penisillin, kolxisin, aminazin) ve s. tesiri zamanı inkişaf ede biler.

İmmun aqranulositoz orqanizmin öz leykositlerine eks-tesir gösteren antitellerin yaranması ile elaqelidir. Hapten immun aqranulositozun yaranmasını sulfanilamidler, QSİEP – pirazolon töremeleri (amidopirin, analgin, aspirin, butadion); verem, şekerli diabet, helmintozların müalicesinde istifade olunan, hapten kimi çıxış eden preparatların qebulu teşviq edir. Onlar qan zülalları ve ya leykositlerin qişaları ile kompleks birleşmeler emele getirerek antigenlere çevrilirler ve hemin antigenlere qarşı orqanizm antiteller sintez etmeye başlayır. Autoantiteller ağ qan cisimciklerinin sethine fiksasiya olunaraq onların mehvine sebeb olurlar.

Autoimmun aqranulositozun esasında immun sistemin patoloji reaksiyası durur ve antineytrofil antitellerin emele gelmesi ile müşayiet olunur. Aqranulositozun bu növüne autoimmun tireoidit, revmatoid artrit, sistemli qırmızı qurdeşeneyi ve başqa kollagenozlarda rast gelinir. Bezi infeksion xestelikler (qrip, infeksion mononukleoz, sarı heraret, qarın yatalağı, virus hepatiti, poliomielit ve s.) zamanı yaranmış aqranulositoz da immun xarakter daşıyır. Güclü neytropeniya xroniki limfoleykoz, aplastik anemiya, Felti sindromundan xeber vere, hemçinin trombositopeniya ve ya hemolitik anemiya ile paralel gede biler. Anadangelme aqranulositoz genetik patologiyanın neticesidir.

Aqranulositozla müşayiet olunan patoloji reaksiya ekser hallarda derinin, ağız boşluğunun ve udlağın; nadir hallarda konyunktival boşluğun, qırtlağın ve medenin selikli qişasının xoralı-nekrotik deyişiklikleri ile özünü gösterir. Nekrotik xoralar bağırsağın selikli qişasında emele gelerek bağırsaq divarının perforasiyasına, bağırsaq qanaxmasının inkişafına sebeb ola biler; bundan başqa, sidik kisesinin ve uşaqlıq yolunun divarında da lokalizasiya oluna biler. Nekroz nahiyesinin mikroskopiyası zamanı neytrofil qranulostilerinin olmaması aşkarlanır.

Aqranulositozun

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>