zaman leykozlar ve hematosarkomalar proqressivleşme neticesinde bir-birine çevrile biler. Bele ki, leykoz zamanı şiş hüceyrelerinin plevraya, peritona, yumurtalıqlara/ xayalara, limfa düyünlerine, beyin qişalarına metastazı baş vere biler. Eyni zamanda hematosarkomanın müeyyen merhelesinde patoloji prosese sümük iliyi de celb oluna biler; belelikle, leykoz üçün xarakterik qan deyişiklikleri ile müşayiet olunan leykemizasiya baş verir. Bezi klinik hallarda hemoblastoz evvelden limfoma-leykoz (sümük iliyi ve sümük iliyinden kenar zedelenme elametlerini özünde birleşdiren xestelik) kimi inkişaf edir.

Şişi emele getiren hüceyrelerin morfoloji baxımdan ferqli olmasına esasen leykozlar keskin ve xroniki olmaqla bölünür. Keskin leykozların esasında blast hüceyrelerin, xroniki leykozlarda ise esasen yetkin ve aralıq hüceyrelerin proliferasiyası durur. Keskin leykozun esas kliniko-hematoloji formaları uşaqlarda ve böyüklerde keskin limfobalst, keskin mieloblast, keskin monoblast, keskin mielomonoblast, keskin meqakarioblast ve başqa leykozlardır.

Xroniki leykozlar mieloproliferativ ve limfoproliferativ olmaqla iki qrupa ayrılır. Onlara xroniki mieloleykoz, xroniki limfoleykoz, xroniki eritromieloz, polisitemiya, mielom xesteliyi ve s. aid edilir. Hematoblastozların başqa qrupu – hematosarkomalar limfoqranulomatoz (Hoçkin limfoması) ve qeyri-limfoqranulomatoz (non-Hoçkin limfoması) ile özünü gösterir.

Hemoblastozların sebebleri
Hemoblastozlar sebebi deqiq aşkarlanmamış polietioloji xarakterli xesteliklere aiddir. Lakin bezi kanserogen faktorların xesteliyin yaranma riskini artırdığı da müeyyen olunub. Bu, ilk növbede orqanizme müxtelif menşeli radiasion tesirlerdir: ultrabenövşeyi ve ionlaşdırıcı şüalanma, şüa ve radioizotop diaqnostika, başqa onkoloji xesteliklerin şüa terapiyası.

Kimyevi maddeler (benzol), bir çox derman preparatları (xloramfenikol, fenilbutazon ve s.), o cümleden sitostatikler (metotreksat, tsiklofosfan, xlorambusil ve s.) hüceyrelere

<< 1 [2] 3 4 5 >>