sindromun simptomlarına aid ola biler.

Absansın ağırlaşmaları
Absanslarda epileptik status xestelerin 30%-de müşahide olunur. 2-8 saatdan bir neçe günedek davam ede biler. Huşun itirilmesinin müxtelif dereceleri (qavramanın lengimesinden tam dezorientasiyaya ve davranış pozulmasına qeder) ile xarakterize olunur. Hereket ve koordinasiya saxlanır. Nitqde stereotip birhecalı frazalar üstünlük teşkil edir. 20% hallarda avtomatizm qeyd olunur. Atonik absansların neticeleri yıxılma zamanı meydana çıxan travmalardır (ezikler, sınıqlar, burxulmalar, kelle-beyin travmaları). Ciddi ağırlaşmalara intellektual inkişafın lengimesi ve ya azalması (oliqofreniya, demensiya) aiddir. Onun yaranması ve proqressivleşme derecesi esas xestelikle elaqelidir.

Absansın diaqnostikası
Diaqnostik tedbirler absansın aşkarlanması ve terkibine daxil olduğu klinik menzereden differensiasiyasıdır. Xestenin özünden ve yaxınlarından tutmanın gedişatı ile bağlı geniş sorğu-sualın aparılması mühüm ehemiyyet daşıyır. Sonrakı diaqnostik prosedurlar aşağıdakılardan ibaretdir:

Nevroloq müayinesi. İdiopatik xarakterli epilepsiyalarda nevroloji status normal qalır, psixi inkişafın lengimesi, koqnitiv funksiyaların (yaddaş, diqqet, qavrama) pozulması mümkündür. Paroksizmlerin ikincili inkişafında ocaqlı ve ümumi nevroloji simptomatika müeyyen olunur.
Elektroensefaloqrafiya(EEQ). Esas diaqnostik metoddur. İktal EEQ tövsiye olunur. Paroksizm dövründe bioelektrik aktivliyi qeyd etmek hiperventilyasiya vasitesile provokasion sınaqlar aparıldıqda mümkündür. Müayine zamanı pasient nefes alma aktlarını sesli sayır. Bu ise absansın başlanmasını deqiq teyin etmeye imkan verir. Tipik EEQ-patterni diffuz, yüksek amplitudlu, >2,5 Hz tezlikli spayk ve polispaykların olmasıdır.
Baş beynin MRT-i. Müayine epileptik aktivliyi provokasiya eden üzvi patologiyanı aşkarlamaq/ tekzib etmek üçün mühümdür. Bu müayine metodu serebral verem, ensefalit, baş beynin inkişaf anomaliyaları ve şişlerini diaqnostika etmeye

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>