aşağıdakı qruplara ayırmaq olar:


Psixotrop preparatlar. Patologiya, adeten, tipik neyroleptikler (haloperidol, pimozid, droperidol), nadir hallarda atipik antipsixotikler (aripiprazol, olanzapin), antidepressantlar (mitrazapin), sedativ preparatların (xlorpromazin) yan tesiri kimi meydana çıxır. Edebiyyatda yuxugetirici derman qruplarının (mes., barbituratlar) sui-istifadesi fonunda abstinensiya zamanı bu sindromun meydana çıxmasına dair melumatlar var.
Narkotiklerin qebulu. Akatiziya kokain intoksikasiyası, opium narkomaniyası, başqa psixostimulyatorların (amfetamin, metilfenidat) sui-istifadesi fonunda müşahide oluna biler. Akatiziv sindromun inkişafı bu kimyevi maddelerin baş beynin esas neyromediator sistemine tesiri ile elaqelidir.
Xroniki alkoqolizm. Alkoqolun baş beynin neyronlarına toksik tesiri zaman keçdikce qabıqaltı qanqlionların degenerativ deyişikliklerine getirib çıxarır. Qabıqaltı qanqlionlar neyromediatorların sintezi, onların metabolizmi ve müvafiq reseptorlarla qarşılıqlı elaqesinde birbaşa iştirak edir. Bu transmitter sistemin patologiyası akatiziyanı teşviq edir.
Parkinsonizm. Patologiya bir sıra hallarda birincili ve ikincili parkinsonizm zamanı rastlanır. Lakin akatiziyanın parkinsonizm, yoxsa dofaminomimetiklerin (levodopa, D2-antoqonistler) qebulu neticesinde inkişaf etmesi hele de deqiqleşdirilmeyib.
Patoloji bir yerde qerar tuta bilmeme veziyyetinin yaranması ehtimalını yükselden faktorlar ayırd edilir. Bele ki, menevi gerginlik ve affektiv veziyyetli pasientler şizofreniyalılarla müqayisede ekstrapiramid pozulmlara daha meyillidir. MSS-nin üzvi zedelenmeleri, anamnezde kelle-beyin travmaları, demensiyanın olması xesteliyin yaranma riskini yükseldir. Araşdırmalar 1-ci xromosomda yerleşen DRD2 geni ile elaqeli genetik determine olunmuş meyilliyin mövcudluğunu gösterib.

Аkatiziyanın patogenezi
Son tedqiqatlar gösterir ki, akatiziya izole olunmuş dofaminergik disfunksiya ile müqayisede daha mürekkeb inkişaf mexanizmine

<< 1 [2] 3 4 ... 8 >>