şikayetlenirler. Patoloji bir yerde qerar tuta bilmeme xestenin müşahidesi zamanı tesdiqlenir.
Yatrogen etiologiyalı formada müalice taktikasının seçilmesinde mühüm meqam patologiyanı provokasiya eden müalicenin başlanması ile sindromun tezahür etme vaxtının müeyyenleşdirilmesidir. Zaman faktorundan asılı olaraq akatiziyanın dörd tipi ayırd edilir:

Keskin. Antipsixotiklerle müalicenin ilk günü ve ya ilk heftesi, nadir hallarda ilk saatı inkişaf edir. Dozanın artırılması ile provokasiya edile biler. Preparatın başqa preparatla evezlenmesinden sonra reqressiya edir. Dozanı artırmadan hemin preparatın qebulu davam etdikde simptomatika azala, bezen persiste ede biler.
Xroniki. Simptomlar uzunmüddetli müalice fonunda bir ay ve daha uzun vaxt erzinde meydana çıxa bilerler. Neyroleptiklerle müalicenin 25-30% hallarında qeyd olunur. Provokasiya eden preparatın qebulunun dayandırılması tezahürlerin tedricen reqressiyasına getirib çıxarır.
Gecikmiş. Müaliceden bir neçe ay (bir neçe il) sonra meydana çıxır. Müalicenin dayandırılması tezahürlerin inkişafı ile müşayiet olunur; dozanın artırılması pasientin veziyyetinin müveqqeti yaxşılaşmasına, sonradan simptomların daha da güclenmesine sebeb ola biler. Provokasiyaedici preparatın kesilmesinden sonra simptomatika tedricen zeifleyir, bezen heyatın sonunadek saxlanır.
Kesilme akatiziyası. Preparatın qebulu dayandırıldıqdan sonrakı ilk iki heftede inkişaf edir, 1-1,5 ay saxlanır. Nisbeten uzunmüddetli gedişatı gecikmiş formanın olma ehtimalından xeber verir.
Аkatiziyanın simptomları
Klassik akatiziya sindromu subyektiv ve obyektiv (motor) komponentlerden ibaretdir. Başlanğıcda motor tezahürler esasen aşağı etraflarda lokalizasiya olunur. Xeste sakit uzana, otura ve ya dayana bilmir. O, adeten, meqsedsiz bir trayektoriya üzre daim yeriyir, dayanmır, yerinde hereket edir, addımlayır. Çarpayıda uzanarken pasient tez-tez pozasını deyişir, çevrilir, ayaqlarını yorulmadan hereket etdirir; stulda sakit oturmur, ayaqlarını

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 8 >>