(dovşandodaqlıq), onurğanın bitişmemesi (spiha bifida), üz skeletinin qüsurları, ürek qüsurlarına daha çox rast gelinir. Epileptoloqlar terefinden yenidoğulmuşlarda ptoz, strabizm, hipertelorizm, epukantus, burun çeperinin yastılanması, dırnaq ve/ve ya barmaq falanqalarının hipolaziyası ile tezahür eden spesifik embrional AEP-sindromu tesvir edilmişdir.

Anada epilepsiyanın irsi forması olduqda uşaqda xesteliyin inkişaf ehtimalı 10%-e, paroksizmal xesteliyin simptomatik formalarında ise 3-4%-e çatır. Betndaxili hipoksiya 10,4% döllerde baş verir, 23,2% uşaqlar asfiksiya veziyyetinde doğulur. Bezen uşaqda antikonvulsantların qebulu fonunda eritroblastoz inkişaf edir. Yenidoğulmuşların 7-10%-nin çekisi 2 500 qramdan az olur. Epilepsiyalı qadınların dünyaya getirdiyi uşaqlarda adeten Apqar şkalası üzre aşağı göstericiler teyin edilir. Perinatal ölüm orta statistik göstericilerden 1,2-2 defe artıq olur.

Hamilelerde epilepsiyanın diaqnostikası
Hamilelik dövründe epilepsiyanın debütü (xüsusen qıcolmasız paroksizmler) zamanı diaqnozun qoyulması çetinlik töredir. Bele hallarda diaqnostika prosesi baş beyinde patoloji neyronal aktivliyin, xesteliyin üzvi substratının aşkarlanmasına, patoloji prosesin yayılmasının qiymetlendirilmesine yöneldilir. Epilepsiyalı hamilelerde en çox istifade olunan informativ üsullar aşağıdakılardır:

Elektroensefaloqrafiya. Müayine xarakterik «zirve-dalğa» fokal kompleksini ve ya asimmetrik zeif dalğaları, elece de patoloji serebral ocağın deqiq lokalizasiyasını müeyyen etmeye imkan verir. İnformativliyi artırmaq meqsedile video-EEQ-monitorinqin ve funksional sınaqların (hiperventilyasiya sınağı istisna olmaqla) aparılması mümkündür.
Baş beynin MRT. Beyin toxumalarının laylarla skanlanması paroksizmlere sebeb olan struktur deyişikliklerini (serebral anevrizma, kavernoz hemangioma, arteriovenoz malformasiya, kista, neoplaziya, qansızmalar, postravmatik zedelenmeler) aşkar edir. Bu üsul simptomatik epilepsiyanın diaqnostikasında

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 8 >>