hematomanın lokalizasiyasından asılıdır. Tez-tez rast gelinen simptomalara hemiparez, alın sindromu (yaddaş, davranış pozğunluğu), nitq ve hissiyyatın pozulması aiddir.

Qansızmadan derhal sonra, elece de növbeti günlerde beyindaxili hematomanın hecmi ve lokalizasiyasından asılı olan dislokasion ve ümumi beyin elametleri pasiyentin veziyyetinde mühüm rol oynayır. Geniş saheli qansızma zamanı beynin dislokasiyası ile elaqedar çox qısa zaman erzinde ikincili kötük simptomatikası meydana çıxır. Beyin kötüyüne qansızma ve beyinciyin iri ölçülü hematomaları vital funksiyaların ve huşun tez bir vaxtda pozulması ile seciyyelenir.

Medecik sistemine qansızma daha ağır gedişe malik olur. Xestelerde meningeal simptomlar, hipertermiya, hormetonik qıcolmalar, huşun süretle pozulması, kötük elametlerinin inkişafı qeyde alınır.

Qansızmadan sonra ilk 2,5-3 hefte — insultun en ağır dövrü hesab olunur. Bu merhelede pasiyentin veziyyetinin ağırlığı beynin proqressivleşen ödemi – dislokasion ve ümumi beyin simptomlarının formalaşması ve güclenmesi ile elaqeli olur. Sadalanan elametlere somatik fesadların (böyrek ve qaraciyerin funksional pozğunluğu, pnevmoniya ve s.) qoşulması veziyyeti daha da pisleşdirir. Beynin dislokasiyası ve ödemi xesteliyin keskin dövründe baş veren ölüm hallarının başlıca sebebi sayılır. 4-cü heftenin başlanğıcında sağ qalan pasiyentlerde ümumi beyin simptomları geriye inkişaf edir, beynin ocaqlı zedelenmesinin neticeleri ön plana çıxır. Pasiyentin elillik derecesi mehz bu pozğunluqlardan asılı olur.

Hemorragik insultun diaqnostikası
Hemorragik insultun esas müayine üsulları aşağıdakılardır:

Bu metodların kömeyile beyindaxili qansızmanın hecmi ve lokalizasiyası, beynin dislokasiyasının ve ödeminin derecesi müeyyen edilir.

Hemorragik insultun differensial diaqnozu
İlk növbede xestelik insultun en çox rast gelinen (85%) işemik formasından ferqlendirilmelidir. Yalnız klinik melumatlara esaslanaraq, differensiasiya etmek mümkün olmadığından

<< 1 [2] 3 4 5 >>