eldarağının kiçik oynaqlarının, birinci ayaqdarağı-falanqa oynağının, onurğanın bel ve boyun nahiyesinin, hemçinin bud-çanaq ve diz oynaqlarının artrozları tutur. Lakin pasientin heyat seviyyesine ve emek qabiliyyetine menfi tesirine göre böyük ve orta ölçülü oynaqların artrozları daha böyük klinik ehemiyyete malikdir.

Artrozun sebebleri
Bir sıra hallarda xestelik görünen sebeb olmadan inkişaf edir; bele patologiya idiopatik ve ya birincili adlandırılır. Bununla yanaşı, her hansı bir patoloji proses neticesinde inkişaf eden ikincili artrozlar da var. İkincili artrozun daha geniş yayılmış sebebleri aşağıdakılardır:

Artrozların risk faktorlarına aşağıdakılar aiddir:

Artrozun patogenezi
Artroz – esasında konkret sebebinden asılı olmayaraq qığırdaq toxumasının emele gelme ve berpasının pozulması duran polietioloji xestelikdir. Normada oynaq qığırdağı hamar ve elastikdir. Bu, oynaq sethine serbest hereket etmeye, lazımi amortizasiyanı temin etmeye; belelikle, yaxınlıqdakı strukturların (sümükler, bağlar, ezeleler ve kapsul ) yüklenmesinin azalmasına imkan verir.

Artroz zamanı qığırdaq kobudlaşır, hereket zamanı oynaq sethleri bir-birine “toxunur”. Qığırdaq getdikce daha da nazikleşir. Ondan kiçik hissecikler ayrılaraq oynaq boşluğuna düşür ve sinovial qişanı zedelemekle serbest şekilde oynaq mayesine keçir. Qığırdağın sethi hisselerinde kiçik kalsifikasiya ocaqları emele gelir. Derin nahiyelerde sümükleşme meydana çıxır. Merkezi nahiyede oynaq boşluğu ile elaqelenen kistalar yaranır; kistaların etrafında da oynaqdaxili mayenin tezyiqi neticesinde sümükleşme formalaşır.

Artroz zamanı oynaq kapsulu ve sinovial maye daimi zedelenme neticesinde qalınlaşır. Sinovial qişada xovlar, kapsulda ise fibroz ocaqlar formalaşır. Zaman keçdikce qığırdağın nazikleşmesi, forma ve funksiyalarının pozulması neticesinde etrafda yerleşen sümük sethleri deformasiyaya meruz qalır, onların kenarlarında sümük çıxıntıları meydana çıxır. Bağlara ve ezelelere düşen yükün çoxluğu

<< 1 [2] 3 4 ... 8 >>