(˂90-80 mm c.s.) ve nebzin süretlemesi – taxikardiya (˂90-100 vurğu/ deq.) gösterir. Deri solğunluğu, etrafların soyuması ve teneffüsün tezleşmesi qeyd olunur. Ağızda quruluq, bayılmalar, başgicellenme, ürekbulanma, adinamiya, nezere çarpan zeiflik, reaksiyaların lengimesi mümkündür.

Ağır hallarda sistolik tezyiqin ≤80 mm c.s.-a qeder azalması ve nebzin ≥110 vurğu/ deq.edek artması müşahide olunur. Teneffüs ritmlerinin süretlenmesi ve pozulması, yapışqan soyuq ter, esnemek, patoloji yuxululuq, ellerin tremoru, gözlerin qaralması, laqeydlik, apatiya, ürekbulanma ve qusma, xaric olunan sidiyin azalması, üzücü yanğı, huşun alaqaranlıqlaşması, deri ve selikli qişaların keskin solğunluğu, etrafların, dodaqların ve burun-dodaq üçbucağının sianotikliyi qeyd olunur.

Massiv daxili qanaxmalarda tezyiq ˂60 mm c.s.-a qeder azalır, nebzin tezleşmesi (˂140-160 vurğu/deq) qeyd olunur. Periodik teneffüs (Ceyn-Stoks), huşun olmaması ve qarışıqlığı, sayıqlama, keskin solğun, bezen–göyümtül-boz çalarlı deri, soyuq ter xarakterikdir. Baxışlar laqeyd, gözler göz çuxuruna batmış, üz cizgileri itileşmişdir.

Ölümcül qanitirme zamanı koma inkişaf edir. Sistolik tezyiq ˂60 mm c.s.-a qeder azalır ve ya teyin olunmur. Teneffüs aqonal, keskin bradikardiya (ÜYT (ürek yığılmalarının tezliyi) 2-10 vurğu/ deq), qıcolmalar, bebeklerin genişlenmesi, qeyri-iradi sidik ve necis ifrazı meydana çıxır. Deri soyuq, quru, “mermer” kimi olur. Daha sonra aqoniya ve ölüm baş verir.

Ürekbulanma ve tünd qanlı qusma (“qehve lekesi”) mede ve ya qida borusuna qansızmadan xeber verir. Qetranşekilli necis hezm traktının yuxarı şöbelerine ve nazik bağırsağa daxili qanaxmalar zamanı müşahide olunur. Deyişilmemiş al-qırmızı rengli necis hemoroylar (babasil) ve ya yoğun bağırsağın aşağı şöbelerinin qanaxmasına işaredir. Qan periton boşluğuna keçerse, perkusiya zamanı sesin kütleşmesi ve palpasiyada peritonun qıcıqlanma simptomu qeyd olunur.

Ağciyerlere qansızma zamanı parlaq köpüklü qanlı öskürek, qanın

<< 1 2 3 [4] 5 6 7 >>