inkişaf edir.

Tam atrioventrikulyar blokada ve ya asistoliya zamanı ürek atımının ve arterial tezyiqin keskin azalmasına ve baş beynin qan techizatının keskin zeiflemesinin sebeb olduğu sinkopal veziyyetin (huşun itirilmesi epizodları ile xarakterize olunan Morqani-Adams-Stoks tutması) inkişafı mümkündür. Seyirici aritmiyalarda tromboembolik ağırlaşma klinik halların 1/6-da beyin insultuna getirib çıxarır.

Aritmiyaların diaqnostikası
Aritmiyaların diaqnostikasının ilkin merhelesi terapevt ve ya kardioloq terefinden heyata keçirile biler. Bu merhele pasiyentin şikayetlerinin analizi, üreyin ritm pozulmaları üçün xarakterik olan periferik nebzin müeyyenleşdirilmesinden ibaretdir. Növbeti merhelede qeyri-invaziv (EKQ, EKQ-monitorinq) ve invaziv (transezofagial EKQ, ürekdaxili elektrofizioloji müayine) instrumental müayineler aparılır.

Elektrokardioqramma bir neçe deqiqe erzinde ürek ritmini ve tezliyini yazır; buna göre de EKQ vasitesile yalnız daimi, davamlı aritmiyalar aşkarlanır. Paroksizmal (müveqqeti) xarakterli ritm pozulmaları Holter monitorinqi ile diaqnostika olunur; bu metod sutkalıq ürek ritmlerini qeyd edir.

Aritmiyanın üzvi sebebini müeyyenleşdirmek meqsedile Exo-KQ ve stress-Exo-KQ aparılır. İnvaziv diaqnostik metodlar süni yolla aritmiyalar yaratmağa ve onların inkişaf mexanizmlerini müeyyenleşdirmeye imkan verir. İntrakardial elektrofizioloji müayine zamanı üreye onun ayrı-ayrı kameralarında endokardial elektroqrammanı qeyd eden elektrod-kateter yeridilir. Endokardial EKQ eyni zamanda icra olunan xarici elektrokardioqrammanın qeydleri ile müqayise olunur.

Tilt-test xüsusi ortostatik masada aparılır ve aritmiya törede bilen şerait imitiasiya olunur. Pasiyentlerin masadakı veziyyetleri horizontal istiqametde deyişdirilir, nebz ve AT ölçülür. Preparat yeridildikden sonra masa 20-45 deq erzinde 60-80° bucaq altında yerleşdirilir, AT, ürek yığılmalarının tezliyi ve ritminin bedenin veziyyetinin deyişilmesinden asılılığı

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 >>