Diabetik kardiomiopatiya ‒ şekerli diabet zamanı metabolik, damar ve elektrolit pozğunluqları neticesinde ürekde yaranan patoloji deyişikliklerin mecmusudur. Xesteliyin klinikası ferqlidir (simptomsuz gedişden tutmuş tengnefeslik, ödem, kardialgiya, akrosianozla müşahide olunan ifadeli ürek çatışmazlığına qeder). Diaqnoz elektrokardioqrafiya, exokardioqrafiya, miokardın tallium-201 izotopu ile sintiqrafiyası, funksional sınaqların neticelerine esasen qoyulur. Müalice kompleks şeklinde aparılır: qanda qlükozanın seviyyesi korreksiya edilir, kardioprotektiv vasiteler, kalium, tiazolidindion preparatları ve statinler teyin olunur.

Diabetik kardiomiopatiya barede ümumi melumat
Diabetik kardiomiopatiya (DK) ilk defe olaraq 1973-cü ilde müsteqil xestelik kimi qeyd olunmuşdur. Patologiya şekerli diabetin (ŞD) istenilen tipinde yarana, elece de hamilelik dövründe hiperqlikemiyadan eziyyet çeken qadınların dünyaya getirdikleri uşaqlarda rast geline biler. Ekser hallarda diabetik kardiomiopatiya qanda şekerin yüksek seviyyesinin aşkarlanmasından 10-15 il sonra müşahide olunur. Patologiyanın inkişaf etme vaxtı variabelli olub, diabetin tipi, müalice sxemi, pehriz, risk amillerinin olmasından asılıdır. Statistik melumatlara esasen dayanıqlı hiperqlikemiyalı xestelerin texminen 20-25%-nin ölüm sebebi üreyin zedelenmesi ile bağlıdır, lakin bu reqemler mübahiselidir, çünki diabetli pasiyentlerde kardiomiopatiyaların etiologiyasını deqiq teyin etmek heç de her zaman mümkün olmur.

Diabetik kardiomiopatiyanın yaranma sebebleri
Diabetik kardiomiopatiyanın yaranma sebebleri
İnsulinin kifayet qeder sintez olunmaması (I tip şekerli diabet) ve ya onun toxumalara tesirinin zeiflemesi (II tip şekerli diabet) ürek-damar sistemine neqativ tesir göstermekle kardiomiopatiyanın inkişafına sebeb olur. ŞD fonunda üreyin zedelenme ehtimalını artıran müeyyen daxili ve xarici amiller mövcuddur, bu da DK-nın bütün diabetli xestelerde deyil, onların yalnız bir hissesinde inkişaf etmesini izah

[1] 2 3 ... 8 >>