xesteliyi bir sıra elametlere: AT-nin qalxma sebebleri, hedef orqanların zedelenmesi, AT-nin seviyyesi, gedişine ve s. esasen tesnif edilir. Etioloji prinsipe göre arterial hipertenziya 2 qrupa bölünür: essensial (birincili) ve ikincili (simptomatik). Gediş xüsusiyyetlerine esasen hipertoniya xesteliyi xoşxasseli (leng proqressivleşen) ve ya bedxasseli (süretle proqressivleşen) gedişli olur.

AT-nin seviyye ve stabilliyi daha böyük praktik ehemiyet kesb edir. AT seviyyesinden asılı olaraq aşağıdakı formalar ayırd olunur:

Diastolik AT seviyyesine göre hipertoniya xesteliyinın 3 variantı qeyde alınır:

Xoşxasseli, leng proqressivleşen hipertoniya xesteliyinin gedişi hedef orqanların zedelenmesi ve assosiasiyalı (yanaşı geden) veziyyetlerin inkişafından asılı olaraq, 3 merheleye bölünür:

I merhele (yumşaq ve mülayim hipertoniya) – AT qeyri-stabildir, gün erzinde 140/90—160-179/95-114 mm.cv.süt.arasında deyişir. Hipertonik krizler nadir hallarda yaranır, yümgül gedir. MSS ve daxili orqanların üzvi zedelenmeleri müşahide edilmir.

II merhele (ağır hipertoniya) – AT 180-209/115-124 mm.cv.süt., hipertonik krizler xarakterikdir. Obyektiv müayinelerde (fizikal, laborator, exokardioqrafiya, elektrokardioqrafiya, rentgenoqrafiya) torlu qişanın damarlarının daralması, mikroalbuminuriya, qan plazmasında kreatininin miqdarının artması, sol medeciyin hipertrofiyası, baş beynin tranzitor işemiyası qeyde alınır.

III merhele (çox ağır hipertoniya) – АД 200-300/125-129 mm.cv.süt. ve daha yüksekdir. Ağır hipertonik krizler tez-tez tekrarlanır. Hipertentenziyanın zedeleyici tesiri hipertonik ensefalopatiya, sol medecik çatışmazlığı, beyin damarlarının trombozu, görme sinirinin ödemi ve hemorragiyası, damarların laylanan anevrizmaları, nefroangioskleroz, böyrek çatışmazlığı ve s. sebeb olur.

Hipertoniya xesteliyinin risk amilleri
Daxili orqanların, o cümleden ürek-damar sisteminin işine nezaret eden MSS-nin ali şöbelerinin tenizmleyici fealiyyetinin pozulması

<< 1 2 [3] 4 5 ... 8 >>