dominantlığı), hipotenziv (AT-nin azalmasının üstünlük teşkil etmesi), hipertenziv (AT-nin yükselmesinin daha ifadeli olması), qarışıq (AT ve ürek fealiyyetinin pozğunluqlarının müşterekliyi). Simptomatikanın ağırlığına göre neyrosirkulyator distoniya yüngül, orta ve ağır derecelere; gediş xüsusiyyetlerine esasen keskinleşme ve remissiya fazalarına ayrılır.

Neyrosirkulyator distoniyanın yaranma sebebleri
Neyrosirkulyator distoniyanın sebebleri
Neyrosirkulyator pozğunluqlara müxtelif amiller sebeb ola biler, lakin onların sırasına endokrin ve sinir sisteminin üzvi zedelenmeleri daxil deyildir. Yeniyetme dövründe neyrosirkulyator distoniya esasen vegetativ proseslerin neyroendokrin tenzim mexanizminin tam formalaşmaması ile elaqedar yaranır. Prepubertat ve pubertat dövrlerde güclü psixi ve fiziki yüklenmeler, sosial mühit NSD-nin inkişafına getirib çıxarır.

Müxtelif yaşlı şexslerde neyrosirkulyator distoniya keskin ve xroniki infeksiyalar, az yatmaq, yorğunluq, psixi travmalar, fiziki ve kimyevi amillerin tesiri (insolyasiya, isti iqlim, vibrasiya), qeyri-düzgün qidalanma rejimi, fiziki aktivlik (yüklenmeler ve ya hipodinamiya), intoksikasiya (o cümleden alkoqol ve tütün) fonunda yarana biler. Neyrosirkulyator distoniyanın inkişafında hormonal fonun keskin deyişdiyi dövrler (cinsi yetişkenlik, abortlar, hamilelik, klimakterik dövr, yumurtalıqların disfunksiyası) mühüm rol oynayır.

Bir sıra pasiyentlerde neyrosirkulyator distoniyaya irsi-konstitutsional meyillik müşahide edilir. Bu amillerin tesiri ürek-damar sisteminin neyro-humoral tenziminin disfunksiyasına sebeb olur. Patogenezin esas helqesini bu proseslerin koordinasiyasını heyata keçiren hipotalamo-hipofizar strukturların zedelenmesi teşkil edir. Neyrohumoral tenzimin pozulması orqanizmde homeostaz proseslerini temin eden sistemlerin (simpatiko-adrenal, xolinergik, kallikreinkinin, histaminserotonin ve s.) funksional pozğunluqları ile tezahür edir.

Bu da öz növbesinde karbohidrat, su-elektrolit

<< 1 [2] 3 4 ... 7 >>