vegetativ-damar distoniyası, zererli verdişler (siqaret, spirtli içkiler, narkotiklerden istifade), hormonal disbalans (tireotoksikoz, hemoxromatoz), bezi qida ve derman maddelerinin (kofein, antidepressantlar, eufillin, qlükokortikosteroidler, diuretikler, ürek qlikozidleri) qebulu ile bağlı neyrogen genezli aritmiyalar daxildir. Hemçinin üreyin uzun müddetli yüklenmesi (meselen, idmançılarda) paramerkezin yaranması ile neticelene biler.
Üzvi zedelenmeler.Bura ürek toxumasının ötürücü sistemin normal fealiyyetinin pozulmasına sebeb olan zedelenmeleri, o cümleden üreyin işemik xesteliyi, miokard infarktı, endokardit, perikardit, kardiomiopatiyalar, revmatik qızdırma, qüsurlar, travmalar, cerrahi müdaxileler, şüalanma fonunda baş veren morfoloji deyişiklikler aiddir. Parasistoliyanın formalaşmasında kardial ezelenin funksiyasına menfi tesir gösteren metabolik pozğunluqlar: ürek amiloidozu, kollagenozlar, podaqra mühüm rol oynayır.
Parasistoliyanın patogenezi
Parasistoliya aritmiyanın xüsusi bir növü olub, ürekde esas aparıcı ritmle paralel fealiyyet gösteren ikinci müteşekkil oyanma merkezinin yaranması neticesinde inkişaf edir. Ektopik oyanma ocağının yaranma mexanizmi ilk növbede ötürücü sistemin disfunksiyası ile elaqedardır, bu da paramerkezin ayrılmasına, onun esas peysmeyker («giriş bloku») terefinden depolyarizasiyadan qorunmasına sebeb olur. Parasistoliyanın patogenetik mexanizmini izah eden bir sıra konsepsiyalar mövcuddur, onlar arasında «tekrar giriş» nezeriyyesi yekdillikle qebul olunmuşdur. Bu nezeriyyeye esasen her hansı bir toxuma nahiyesinde impulsun ötürülmesinin lengidikde ezele lifleri müxtelif süretlerle repolyarizasiya ve depolyarizasiyaya uğrayır.

Repolyarizasiya ve depolyarizasiya süretinin deyişmesi ürek ezelesinin funksional ve ya üzvi deyişiklikleri ile bağlı ola biler. Onun sebeblerinden asılı olmayaraq, toxuma seviyyesinde elektrolit mübadilesi, mikrosirkulyasiyanın tipik pozğunluqları, hipokaliemiya müşahide edilir. Bu fonda

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>