sayılır.

Postinfarkt kardiosklerozun diaqnostikası
Postinfarkt kardiosklerozun diaqnostik alqoritmi anamnezin analizi, eektrokardioqrafiya, üreyin USM, ritmokardioqrafiya, üreyin PET, koronaroqrafiya ve diger üsulların aparılmasından ibaretdir.

Fizikal müayinede zirve tekanlarının sola ve aşağıya doğru yerini deyişmesi, zirve nahiyesinde birinci tonun zeiflemesi, bezen mitral qapaq üzerinde sistolik küy ve qalop ritmi aşkarlanır. Döş qefesi orqanlarının rentgenoloji müayinesinde üreyin bir qeder böyümesi (esasen sol kameralar hesabına) müeyyen edilir.

EKQ-melumatları miokard infarktından sonra ocaqlı deyişiklikler (fermentlerin aktivliyi yükselmeden), elece de miokardın diffuz deyişiklikleri, sol medeciyin hipertrofiyası, His destesinin ayaqcıqlarının blokadası ile xarakterize olunur. Tranzitor işemiyanı teyin etmek üçün yüklenme sınaqlarından (veloerqometriya, tredmil-test) ve ya EKQ Holter monitorlaşmasından istifade edilir.

Exokardioqrafiya postinfarkt kardiosklerozun daha informativ üsulu sayılır. Müayine xroniki ürek anevrizması, sol medeciyin dilatasiya ve mülayim hipertrofiyasını, yığılma qabiliyyetinin lokal ve ya diffuz pozğunluqlarını üze çıxarır. Ventrikuloqrafiya zamanı mitral qapağın taylarının hereketinin pozulmasını müeyyenleşdirmek mümkündür, bu da memeciyebenzer ezelelerin disfunksiyasına delalet edir.

Postinfarkt kardiosklerozlu xestelerde üreyin pozitron-emission tomoqrafiyasının kömeyile davamlı hipoperfuziya ocaqları (ekser hallarda çoxsaylı) aşkarlanır. Pasiyentlerde koronar qan dövranının veziyyetini qiymetlendirmek meqsedile koronaroqrafiya icra olunur.

Postinfarkt kardiosklerozun müalicesi
Postinfarkt kardiosklerozun konservativ terapiyasının meqsedi ürek çatışmazlığının, ritm ve keçiriciliyin pozulmasının proqressivleşmesinin lengidilmesi, birleşdirici toxumanın çoxalmasının qarşısının alınmasından ibaretdir. Xestelerin rejim ve heyat terzinin korreksiyası fiziki ve emosional yüklenmeler mehdudlaşdırılması,

<< 1 2 [3] 4 >>