aritmiyanın ilk defe aşkarlanan ve residivleşen (qulaqcıqların fibrillyasiyasının ikincili ve növbeti epizodlar) tutmaları ayırd edilir. Seyrici aritmiya qulaqcıq ritmi pozğunluğunun 2 tipi üzre gede biler: qulaqcıqların seyrimesi ve titremesi.

Qulaqcıqların seyrimesi (fibrillyasiyası) zamanı ayrı-ayrı ezele qrupları yığılır, neticede qulaqcıqların koordinasiyalı yığılması pozulur. Atrioventrikulyar birleşmede xeyli miqdarda elektrik impulsları toplanır: onların bir hissesi lengiyir, digerleri ise medecik miokardına yayılaraq, onun müxtelif ritmli yığılmalarına sebeb olur. Medeciklerin yığılma tezliyine esasen seyrici aritmiya taxisistolik (medecik yığılmalarının sayı deqiqede 90 ve daha artıq olur), normosistolik (medecik yığılmalarının sayı deqiqede 60-90), bradisistolik (medecik yığılmalarının sayı deqiqede 60-dan az olur) formalara ayrılır.

Paroksizm zamanı medeciklere qan axını (qulaqcıq elavesi) baş vermir. Qulaqcıqlar qeyri-effektiv yığıldığından diastola merhelesinde medecikler serbest axan qanla tam dolmur, neticede periodik olaraq qan aorta sistemine qovulmur.

Qulaqcıqların titremesi – düzgün koordinasiyalı qulaqcıq ritmi saxlanılmaqla onların süretli yığılmasıdır (deqiqede 200-400 defe). Qulaqcıqların titremesi zamanı miokard bir-birinin ardınca fasilesiz yığılır, diastolik interval olmur. Qulaqcıqlar çox zaman sistola veziyyetinde olduğundan boşalmır. Onların qanla dolması çetinleşlir, bununla elaqedar medeciklere de qan axını azalır.

Qulaqcıq-medecik birleşmesi ile medeciklere her 2, 3 ve ya 4-cü impuls daxil ola biler – bu proses düzgün medecik ritmini temin ederek, qulaqcıqların düzgün titremesi adlanır. Qulaqcıq-medecik keçiriciliyi pozulduqda medecikler xaotik yığılır – qulaqcıqların anomal formalı titremesi inkişaf edir.

Seyrici aritmiyanın yaranma sebebleri
Seyrici aritmiyaya hem ürek patologiyaları, hem de diger orqanların xestelikleri sebeb ola biler. Adeten miokard infarktı, kardioskleroz, üreyin revmatik qüsurları, miokardit,

<< 1 [2] 3 4 ... 7 >>