zedelenmesi (daha çox postinyeksion), dermanın piokok zedelenmeleri) azalması limfa düyünlerinin infeksiyalara qarşı baryer funksiyasını zeifledir.

Limfa düyünleri ve limfa damarları, adeten, mayenin toxumalardan ve orqanlardan tebii axınını temin edirler. İltihab zamanı bu amil helledici rol oynayır. Bele ki, prosesin erken merhelelerinde limfa dövranı zeifleyir, damarların keçiriciliyi yükselir, mikrobların limfa düyünlerinde toplanması üçün şerait yaranır. Burada patoloji floranın retikulo-endotelial sistemin hüceyreleri terefinden absorbsiyası (udulması) baş verir; qalan mikroorqanizmler ise parçalanır ve qan damarlarına keçdikde antibakterial terapiyanın tesirile mehv olurlar. İltihabi proses daha da inkişaf etdikde limfa düyünleri tromblaşır, axın yolu bağlanır, belelikle, iltihabi prosesin yayılması blokada olunur. Bu zaman limfa düyünlerindeki mikroblar yaxınlıqdakı toxumalara keçirler, onların iltihabına ve adenofleqmonanın formalaşmasına sebeb olurlar.

Adenofleqmonanın tesnifatı
Adenofleqmonalar iltihabi prosesin lokalizasiyasına göre tesnif olunurlar. Xesteliyin gedişinin keskinliyine ve mümkün neticelerine göre aşağıdakı formaları mövcuddur:

Adenofleqmonanın simptomları
Adenofleqmonaların klinik tezahürleri ümumi ve yerli olmaqla iki qrupa ayrılır. Ümumi elametler bütün növlere xasdır; yerli simptomlar ise bu ve ya diger formanı xarakterize edir. Ümumi simptomlara temperatur reaksiyası; zeiflik, tormozlanma hissi, orqanizmin artan intoksikasiya elametleri, xroniki infeksiya ocaqlarının fesadlaşması aid edilir. Bu fonda regionar limfa düyününün yanında şiş meydana çıxır. Töreme toxunmada sertdir, merkezi hissesi fluktuasiya edir, palpasiyada ağrılı olur. Sonralar prosesin proqressivleşmesi zamanı şiş absesleşir, yarılır ve ya septik disseminasiya prosesi baş verir. Bele şişler tez-tez inyeksiya yerinde emele gelir.
Adenofleqmonanın növüne müvafiq simptomlar prosesin lokalizasiyasından asılıdır ve xüsusi çalarlara malikdir. Çenealtı nahiyenin

<< 1 [2] 3 4 >>