üçün düyünlü transformasiya, endotelin struktur deyişiklikleri ve iltihabi xarakterli hüceyre reaksiyaları xarakterik deyil.
Hemodinamik pozğunluqlar – retikulyar varikozun inkişafının vacib aspektidir. Qanın davamlı durğunluğu derialtı damarların divarının gerilmesine ve onların qapaq aparatının deformasiyasına sebeb olur. Qadınlarda bu cür prosesler hormonal tesirle de bağlı olur. Hamilelerde progesteronun konsentrasiyası artması ile elaqedar damar divarının saya ezelelerinin tonusu azalır, kollagen ve elastin liflerin strukturunda degenerativ-distrofik deyişiklikler baş verir. Estrogenlerin hipersekresiyası laxtalanam amillerinin sintezini stimule edir, plazmada antitrombinin miqdarını azaldır, neticede koaqulyasiya güclenir, durğunluq yaranır.

Retikulyar varikozun tesnifatı
Retikulyar varikoz xroniki venoz xesteliklerin strukturuna daxildir. Klinik flebologiyada daha çox istifade olunan CEAP (C-klinik, E-etioloji, A-anatomik, P-patofizioloji) tesnifatına esasen patologiya aşağıdakı kateqoriyalara ayrılır:

C (pasiyentin klinik statusu): C1 – teleangiektaziyalar ve ya retikulyar venalar (S – subyektiv simptomatika ile; A – pasiyent terefinden heç bir şikayet teqdim olunmur).
E (deyişikliklerin menşeyi): Ec – anadangelme veziyyet; Ep – birincili; Es – melum sebebli ikincili; En – namelum sebebli.
A (zedelenmenin lokalizasiyası): As – sethi damarlar.
P (retikulyar qan axınında deyişikliklerin olması):Pr – reflüks; Po – оkklüziya; Pr,o – reflüks ve okklüziya; Pn – heç bir deyişiklik aşkarlanmır.
Teqdim olunan tesnifat baza sayılır. Genişlendirilmiş variant C1S sinfinin bütün subyektiv elametlerinin sadalanması ve P bölmesinde venoz şebekenin reflüks ve ya okklüziyalı seqmentinin qeyd olunması (1-retikulyar damarlar) ile seciyyelenir.

Retikulyar varikozun elametleri
Klinik şekil obyektiv ve subyektiv elametlerden ibaretdir. Xestelik etioloji amillerin orqanizme uzunmüddetli tesiri altında tedricen inkişaf edir. Adeten yegane elamet kimi baldırın yan

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>