Bilirsen, paxıllıq- dehşetli şeydir; o, adamı tez bir zamanda korlayır. Men ki Hansa pislik etmek istemirem! Men onun en yaxşı dostuyam ve qoymaram ki, Hans korlansın. Bundan başqa, eger Hans bura gelse, onda menden un da isteyecek. Lakin un ayrı şeydir, dostluq ise ayrı söhbetdir. Bunları qarışdırmaq olmaz!”
“Nece de gözel danışırsan?!”- Deyirmançının arvadı isti çaydan bir qurtum vurdu ve elave etdi: “Hetta yuxum geldi, yatmaq istedim... Ele bildim ki, kilsedeyem...”
“Adamların çoxu yaxşı işleyir”,- Deyirmançı dedi.- Lakin az bir qismi ise yaxşı danışır. Bu da onu gösterir ki, danışmaq işlemekden daha çetindir ve daha qiymetlidir...” Deyirmançı balaca oğlunun oturduğu stolun o biri başına sert baxdı, uşaq utandığından derhal qızardı, başını aşağı dikib ağlamağa başladı. Onun göz yaşları qabağındakı çay fincanının içine tökülürdü. Her halda, o, hele balacaydı, onu bağışlamaq olardı...”
Nağılın bu yerinde Su Siçanı soruşdu:
- Hekayet bitdimi?
- Elbette ki yox,-deye Ketanquşu cavab verdi.- Bu hele başlanğıcıdır.
- Siz lap heyatdan geri qalmısınız,- Su Siçanı dedi.- Bizim zemanede bütün tehsilli adamlar hekayeti axırdan başlayırlar, sonra keçirler evvele, ortasında da tamamlayırlar. Teze metod budur. Men bu haqda bir nefer edebi tenqidçiden eşitdim; bu yaxınlarda o, gölün etrafında bir cavan oğlanla gezişirdi. Bu metod barede tefsilatı ile danışırdı. Axı o, sehv ede bilmezdi; başı daz idi, gözlerinde mavi eynek vardı. Her defe cavan oğlan ağzını açıb danışmaq isteyende, tenqidçi deyirdi: “Cefengiyyatdır!”. Yaxşı, davam edin, danışın hekayetinizin ardını görüm. Menim Deyirmançıdan xoşum geldi. Menim de onun kimi ağıllı düşüncelerim var. Bizim ümumi cehetlerimiz çoxdur!
Ketanquşu budaqdan-budağa tullana-tullana sözüne davam etdi:
- He, demeli, sonrası bele oldu; qış mövsümü qurtaran kimi bağda çiçekler tumurcuqlanmağa başladı. Deyirmançı Hyu arvadına dedi ki, Balaca Hansa baş çekmek isteyir.
“Senin nece
Varli ve kasibin dostlugu.bele de olmali idi
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç