qalıb senin azadlığına.
A r i e 1 (peyda olur, Prosperoya kömek edir geyinsin ve oxuyur).
Yerim olacaq çemen,
Yaşayacam, yatacam
Güllerin içinde men.
Yatızdırsın bayquşlar,
Seher oyatsın quşlar.
Şire çekib arı tek
Uçacam sanki külek.
Çiçekli, güllü heyat!
Özüm de serbest, azad!
Prospero.
Menim zerif, sevimli, menim şux Arielim!
Ah, nece de çetindir mene senden ayrılmaq.
Azad olacaqsan, he! Beli, beli, lap yeqin!
Ancaq hele ki, indi uç gemiye görünmez,
Yatmış denizçileri birce-birce sen oyat!
Qoy kapitan ve bosman burda olsun bu saat.
Ariel.
İkice defe nefes alacağam uçanda.
İki nebz döyüntüsü çeker menim uçuşum (Yox olur).
Qonzalo.
Her şey sirli, sehrli, vahimeli, qeribe...
Göyler özü qurtarsın bu yerlerden bizi tez.
Prospero.
Kral, bura baxsana, dayanıbdır qarşında
Vaxtıyla incitdiyin Milan hersoqu özü.
Prosperoyam, qorxma, deyilem kabus, xeyal,
Qoy seni qucaqlayım, inanasan sözüme.
Kral, sen de, dostların da xoş gelmisiz adaya!
Alonzo.
Doğrudan Prosperosan, ya burda gördüyümüz
Röyalardan birisen?! Bilmirem bunu esla.
Amma men eşidirem: canlı insanlar teki
Köksünde ürek vurur. Deyen beynim açılır.
İtirmişdim ağlımı? Yuxuydumu, heyatmı?
Efv et meni, bağışla, incitdim nahaq seni.
Qaytarıram hersoqluğu, bütün hüquqlarını.
Feqet anlat, Prospero, nece oldu sağ qaldın?
Sen hara, bura hara?
Prospero (Qonzaloyd).
Ağsaçlı dostum, evvel
Men seni qucaqlayıb, teşekkür eleyirem.
Namusun, necabetin hüdudsuzdur, hedsizdir.
Qonzalo. Vallah, deye bilmerem: yuxudayam, ayığam?
Prospero.
Tilsimin tesirinden hele azad deyilsiz.
Çetindir sizin üçün heqiqete inanmaq.
Salamlayıram sizi (Yavaşdan Sebastian ve Antonioya).
O ki qaldı sizlere,
Bir-birinize taysınız. Kralı agah ederek
Gizli niyyetinizden, gözden salardım sizi.
Yox, yox, qorxmayın amma, susaram bu barede.
Sebastian
<< 1 ... 38 39 [40] 41 42 ... 45 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç