seslenir.
Ariel {oxuyur).
Denizin dibindedir
Atan, aman, ay aman!
Sümükleri atanın
Mercan olacaq, mercan.
Yoxa çıxmayacaq ki;
Deyişecek bir zaman,
Başqa şekle düşecek.
Defnidir, dinle: din-dan... Ruhlar. Din-dan, din-dan-din-dan, dan...
Ariel.
Su perisin, din-don, dan... Oyatmayın yuxudan.
Ferdinand.
Atam baresindedir bu mahnının sözleri,
Yer üzünde mümkünmü bele sesler, sedalar?
Göylerden enib gelir bu füsunkar musiqi.
Prospero (Mirandaya). Qızım, kirpiklerinin qaldır bir perdesini, oraya bax.
Miranda.
Oraya? O kimdir? Ruhmu, yareb!
Ne gözeldir, göyçekdir, ele deyilmi, ata?
Füsunkardır, qeşengdir! Efsuslar ki, xeyaldır.
Prospero.
Yox, qızım, xeyal deyil, bizim kimi insandır; Bizim tek yeyir, içir, yatır, durur, hiss edir. O, qezaya uğramış gemiden xilas olub, İtkin düşmüş dostların axtarır bu adada. Onu çulğamasaydı qem - gözellik düşmeni, Gözel-göyçek sanardın bu gencin çöhresini.
Miranda. Bu çöhreni gözel yox, ilahi sanıram men.
Prospero.
Neçe düşünmüşdümse. her şey elece olur.
Merheba, ey Ariel! Meharetine göre
İkice günden sonra seni azad edecem.
Ferdinand.
Bu imiş ilahe, bunun şenine
Göye ucalırmış gözel sedalar.
Cavab esirgeme gel menim sorğularıma: Sen burda, bu adada yaşayırsan, elemi? Söyle bes men ne edim? Bir de sonuncu sual: Canlımısan, ruhmusan, möcüzemi, yuxumu?
Miranda.
Möcüze deyilem men, adice bir qızam, qız. Nece? Menim öz dilim? Bu dili doğma bilen İnsanların içinde men birinci adamam.
Prospero.
Birincisen? Bes birden bu sözünü eşitdi Neapolun kralı? Onda ne deyeceksen?
Ferdinand.
Neapolun kralından danışırsan, teeccüb Qalıram bu sözlere. Beli, kral eşidir Bütün bu söhbetleri. Axı kral - men özümem. Gözlerim qarşısında atam - kral mehv oldu. Üreyinde keder, qem, demeli, kral oldum men.
Miranda. Bedbext, biçare, yazıq!
Ferdinand.
Atamla telef oldu
Eyanlar, müşavirler, Milan hersoqu, oğlu...
Prospero (kenard).
Milan
<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 45 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç