müsibetleri Bütün boyaları, ahenglerile

Eynidir men çeken müsibetlerin, Lakin o boğaraq ağır kederi

Qımışıb saqqala sığal da verir. "Redd olsun qem-qüsse!" deyib, mezeli Sözlerle yamayır sinesini o, Kefcil adamlarla içir kederi...

Eker sen elesin tapsan, bil ki, men, Ondan öyrenerem derde dözmeyi... Lakin ele adam yoxdur dünyada!.. Deyirdin ne olduğunu bilmeyen kesler

Hamıya asanca meslehet verer! Özgenin derdine derman yazanlar, Delilik azarı tapmış şüura

İpek sapla rahat yamaq vuranlar, Ürek ağrısını quru sözlerle Sağaltmaq isteyen qafil insanlar

Ele ki özleri düşdüler derde Qelblerinde her şey döner kedere... Ezelden beledir: bedbext olana Deyerler: sebr ele, dözümlü ol sen... Heyhat! Bu dünyada bir yaranmışın Gücü, iradesi, qüvvesi çatmır

Derde düşdüyü vaxt öz üzerinde

Sınasın verdiyi nesihetleri...

Sen at mesleheti! Ağrıyan ürek

Quru, boş sözlerle rahat olmayır, Qışqırır dünenden nale çekerek!



Antonio.

Kişinin uşaqdan ferqi bes nedir?



Leonato.

Sus, xahiş edirem! Men - etem, canam. Ele bir filosof yoxdur dünyada

Ki, şad qarşılasın diş ağrısını,

Sözde ezablara, ağrıya, derde

Nifret yağdırsa da allahlar kimi!..



Antonio.

Onda men deyirem: heç olmasa sen Bütün ağırlığı alma çiynine,

Cinayet eden de qoy ezab çeksin!



Leonato.

Bax burda haqlısan! Üreyim deyir: Qero günahsızdır, bunu men özüm Qrafa, prinse - eziz qızımı

Rüsvay edenlere - bildirem gerek!



Antonio. Odur, telesirler onlar buraya...

Don Pedro ve Klavdio gelir.

Don Pedro. Gün aydın...

Klavdio. Gün aydın, cenablar, size.

Leonato. Bir ayaq saxlayın...

Don Pedro. Yox, telesirik...

Leonato.

Telesir prinsler?.. Xeyir ola yene?

Uğurlar... gediniz... ne vecinize!..



Don Pedro. Dava axtarana oxşayır qoca...



Antonio.

Davanın bir xeyri olsaydı, ona

Burda ikimizden birinin haman

Meyiti qalardı...



Klavdio.

Nedir? Ne

<< 1 ... 55 56 [57] 58 59 ... 74 >>

Shehrezat [OFF] (20.03.2015 / 16:27)

Shehrezat [OFF] (20.03.2015 / 16:26)

Shehrezat [OFF] (20.03.2015 / 16:26)