sen
hezinden, hezinden...
Ey mezar, qaytar o munis gelini,
Nicat isteyirik, ey gece, senden
hezinden, hezinden... Klavdio.
Rahat yat, ey gözel, ziyaretine
Müqeddes türbenin gelerem her il.
Yaxşı merasim de düzelderem men... Don Pedro.
Seher açılmaqdadır. Söndürün meşelleri
Artıq canavarlar da ulamayır. Al şefeq
Öz ilk işıqlarını Febin arabasının
Qabağınca gönderir yer üzüne. Baxın siz
Gündüz telesir bura, gün doğanda sönür dan.
Hamraıza uğurlar dileyirem Allahdan... Klavdio. Vidalaşın, seherdir. her kes getsin evine. Don Pedro.
Biz de gedek, bu matem libasını deyişek...
Leonato gözleyir seher bizi, gel gedek... Klavdio.
Himeneye yalvaraq, sabahkı taleyimiz
Keder dolu bugünkü taleyimize esla
Oxşamasın.
Gedirler.
DÖRDÜNCÜ SEHNE
Leonatonun evinde bir otaq.
Leonato, Antonio, Benedikt, Beatriçe, Marqarita, Ursula, rahib ve Qero gelirler.
Rahib. Men size demedimmi günahsızdır qızınız!
Leonato.
Klavdio, prins de günahsızdır o sayaq, İttiham etmiş onlar Qeronu aldadaraq, Lakin günahsız deyil Marqarita. Ancaq Müfessel sorğu-sual gösterdi, bexti qara. Heç bilmeden qoşulmuş o çirkin böhtanlara...
Antonio. Ah, men nece şadam ki, her şey yaxşı qurtardı.
Benedikt.
Men de şadam, başqa cür olsaydı eger işler Duele çıxmalıydıq qrafla men bu seher...
Leonato.
Çox gözel. Qızlar, indi helelik siz bir qeder Öz otaqlarınıza çekilin, çağıranda Maskaları taxaraq gelersiniz, di gedin...
Xanımlar gedir. (Antonioya).
Klavdio ve prins mene söz veribler ki,
Seher bize
<< 1 ... 67 68 [69] 70 71 ... 74 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç