beyan etmişdir. Onların bezileri daha çox diqqeti celb edir. Ancaq bezi ayeler vardır ki, İmamet behsini zerif şekilde şerh edir. Bu ayelere daha az diqqet edilmişdir.

Qurani-Kerimin müxtelif sure ve ayelerinde İlahi peyğemberler haqqındakı mövzu tekrar edilir. Bele ki: “Ey menim qövmüm! Men buna göre sizden bir ecr istemirem. Menim ecrim tekce meni Yaradanın öhdesinedir. Heç başa düşmürsünüzmü?”. (“Hud”, 51).

“Allahın, iman getiren ve saleh emel eden bendelerine verdiyi müjde budur. (Ya Muhemmed!) De: “Bunun evezinde sizden menim qohumlarıma mehebbetden başqa bir ecr istemirem. Kim bir yaxşı iş görse, Biz de onun savabını artırarıq. Şübhesiz ki, Allah bağışlayandır; qedir bilendir”. (“Şura”, 23). Bu ayenin menasına vardıqda görmek olur ki, Peyğemberin (s) deyanet ve xatemiyyeti, bu yolda başqa peyğemberlerden ferqli olduğuna getirib çıxartmışdır. Ehli-Beyt (e) davamçıları ve başqa mezheblerin tefsirçilerinin tefsir etdiyi bu ayenin menası odur ki, Allah Teala Peyğemberden (s) isteyir ki, insanlara gösterdiyi xidmet qarşılığında onlardan ecr ve muzd istesin. Hemin muzd ise - Ehli-beyti (e) ile dostluqdur. Bu tefsirde bezen Peyğember (s) ailesi o qeder geniş nezere alınır ki, bütün seyidleri ehate edir. Bezen Peyğemberin (s) yaxın qohumları olan heyat yoldaşları ve övladları nezerde tutulur, bezen de Ehli-Beyt (e) davamçılarının verdiyi tefsirde Peyğemberin (s) yaxınları dedikde xüsusi insanlar şamil edilir.

Her bir halda bu ayeye bu cür baxmaq Ehli-Beyt (e) davamçıları ile ehli-tesennün arasında fikir müxtelifliyine getirib çıxarır. Ehli-tesennün sual verir: “Sevmek ve mehebbet göstermeyin nümune qerar vermek ve ya tabe olmaqla ne elaqesi var?”.

Hezret Meryem (e), Hezret Musanın (e) anası ve bacısı Quranda adı çekilen ve medh edilen qadınlardır. Ancaq ele bir aye yoxdur ki, Allah Hezret İsa (e) ve Hezret Musadan (e) insanlardan öz qohumlarına ve yaxınlarına qarşı semimi olmaqlarını teleb etsin.

Allah Teala mübarek “Sebe” suresinde Peyğembere (s)

<< 1 [2] 3 4 >>