İslami saytlara esasen)

Yalanın menası. Yalan - exlaqi rezillik ve ictimai nizamsızlıq olaraq, yanlış söz, heqiqete eks olan haqsız danışıq demekdir.

Nifaq ve yalan - bir sikkenin iki üzüdür

Eger bir kes beyenilmemiş, çirkin bir iş görerse, yalanla öz menfi işini ört-basdır etmeye, başqalarını aldatmağa çalışacaqdır. İnsanları aldatmağa verdiş etmek neticesinde şexs ele duruma döşe biler ki, artıq öz eybini hiss etmesin.

Yalançı ictimai heyatda şexsiyyet ve etibarını düzeltmeye çalışar. Buna göre de yeni yalanlar danışar. Yalan bir daha gösterer ki, yalançının zahir ve batini arasında uyğunluq yoxdur. Yalan ve yalançı bu nezerden eynidirler.

Yalan danışan şexs öz reftarlarını yeniden düzeltmek üçün sey eder. Çalışar ki, cemiyyete doğruşu şexs kimi görünsün. Şexsi yalan söylemeye vadar eden amil ya başqasının qüdretinden qorxduğuna göre olar, ya da menfeet elde etmek üçün olar. Ancaq nifaqda esas amil ve hedef qüdretden qorxmaqdır. Bu, onu menfeetden mehrum ede biler. Ya da ona tezyiq göstere biler. Onu ele bir işe vadar eder ki, onun etiqadı ile uyğun gelmez. Ona göre de demek olar ki, yalan ile nifaq arasında ümumi ve xüsusi rabite vardır.

Yalanı nece tanımaq olar?

Quran yalan ile doğrunu bir-birinden ayırmanın yolunu bunda görür ki, bir şexs öz inanc ve etiqadına müxalif olan söz danışarsa, heqiqetde yalan danışmış olar. Hetta eger onun sözünde haqlı hisse olsa bele, ancaq onun adetine uyğun gelmediyi, sözü ile adetinin ferqli olduğu üçün yalan söz hesab ediler. (“Munafiqun”, 1)

Belelikle ola bilsin ki, bir şexs ele söz deyer ki, yanlış ve haqsız olar. Ancaq bu adam heç vaxt yalan danışmadığından onu yalanda ittiham etmek olmaz. Eksine, yalançı insan düz söz danışarsa, bu, onun yalançı kimi tanınmasını aradan aparmaz. Çünki o, öz adetinin eksine olaraq, düz söz danışmışdır. Ona göre de yalanı doğrudan ayırmanın yolu – o cümleden, hemin şexsin ve ya söz danışanın adet ve meyarından asılıdır.

Yalanın amilleri

Qurani-Kerim bir neçe

[1] 2 3 4 >>