Ailenin etika ve psixoloji medeniyyeti er-arvadın öz mübahiselerini teklikde, kenar şexslerin (valideynler, tanışlar, xüsusile uşaqlar) iştirakı olmadan aparmalarını teleb edir. Bundan elave, er-arvadın tez-tez keskin şekilde tekrar etdiyi tenqid psixoloji diskomforta, konfliktlere sebeb olur, onların arasında olan er-arvadlıq elaqesini qırıb dağıdır. Bele veziyyet gec-tez ailenin dağılmasına getirib çıxarır.
Er-arvad arasındakı konfliktlerde qısqanclıq xüsusi yer tutur. Psixoloqlar qısqanclıq hisslerini keçirmeklerine göre insanları xüsusi testlerle müxtelif qruplara bölürler. Burada qütblerin birinde tamamile qısqanc olmayanlar, o birisinde ise qısqanclıq
hissleri patoloji dereceye çatan şexsler dururlar. Normal hesab olunan bir neçe qruplar aralıq sahede yerleşirler. Qısqanclıq da sevgi kimi daimi olaraq eyni seviyyede qalmayaraq müxtelif sebeblerin tesiri altında ,ve yaşla elaqedar deyişir.
Mütexessisler qısqancları yalnız kemiyyet göstericisine (“çox” ve ya “az” qısqanclıq) göre deyil, süni zamanda büruze verdikleri hisslerin keyfiyyetine göre ayırırlar. En keskin formaları “qeddarcasına qısqanclıq” ve “ezablı qısqanclıqdır.” “Qeddarcasına qısqanclıq” inadkar, eza-zil, özünden razı, xırdaçı, emosional cehetden soyuq ve heç kimle dostluq, yaxınlıq etmeyen şexslerde olur. Beleleri etrafdakılara icrası çox metin ve ya mümkün olmayan telebler verirler. Onlar müxtelif meselelerde özlerinin günahkar olduqlarını heç bir vechle qebul etmir, öz günahlarını başqalarının üzerine atırlar. Bele subyekt özüne qarşı soyuq münasibet hiss etdikde ve sebebini axtardıqda asanlıqla, tapır, bunu xeyanetle (er ve ya arvad terefinden) elaqelendirir. “Qeddarcasına qısqanclıq” qısqancılığın en pis, növüdür. O, aile heyatını cehenneme dönderir. Bele xasiyyeti olan şexslerin, yeqin ki, müaliceye ehtiyacları vardır. O biri qütbde “ezablı qısqanclıq” durur. Bu, xasiyyetinde hemişe heyecan, şübhe hissleri olan, özünün çatışmayan cehetlerini, tehlükeni şişirdib böyüden, özünü hemişe
Ozumu "ezabli qisqancliq" novune aid hesab edirem.
Qurani Kerimde kibir ve tebekkur bolumunde bele bir setir var qisqancligin odu ilk once insanin ozunu sonra ise etrafindakilari yandirir.Men bunu oz tecrubemle tesdiqleyirem.Birdeki deyirlerki qisqancliq iki seyden yaranir bir cox sevmekden,birde inamsizliqdan.
Ama bezen bunlar heqiqet bezense yalandir.Hele hec kim qisqancligin tam sebebinin neden ibaret oldugu qeti suretde deye bilmez.Mende nisanlimi qisqaniram hemde hem ceh
oxuyanlar niye hecne yazmiyib
»Cinsellik
»Oxu zalına keç