yunan dilinde bir neçe söz söyleyir. Bu
sözler de Homerden götürülüb. Onları deniz gemileri haqqında söhbet geden hissenin
sonunda tapmaq mümkündür. Sonra başgicellendirici memarliği ile seçilen sarayda
romalı hansısa ittihamlar ireli sürür, hetta “vicdan ezabı” haqqında danışır. Bu sözler de
bir vaxtlar eyni dehşetli veziyyeti tesvir eden Homerden götürülmüşdür. Metne
münasibetdeki müxteliflik meni narahat etdi. Lakin estetik seciyyeli ferqler heqiqeti
açmağıma yardımçı oldu. Bu barede sonuncu fesilde söhbet gedir. Orada menim
Stemford körpüsünde vuruşmağımdan, Bulakda deniz seyyahı Sindibadın maceralarını
qeleme almağımdan, Aberdinde Aleksandr Popun “İliada”sını sifariş edib
getirtmeyimden danışılır. Hem de bütün bunlar haqqında inter alia (söz arası-lat.) behs
edilir.
”Bikanerde müneccimlikle meşğul olurdum. Bohemiyada da eyni işi davam etdirirdim”.
Bu şehadetlerin heç biri yalan deyil. Lakin цnemli olan mehz neyin ferqlendirilmesi,
nezere çaprdırılmasıdır. İlk şahidin ilk baxışdan herbçi olduğunu güman etmek
mümkündür. Amma sonra onu herbi işlerin deyil, insan talelerinin maraqlandırdığı aşkara
çıxır. Onun ardınca gelen şahidlikler ise daha maraqldır. O qeder de aydın olmayan, lakin
sade bir sebeb meni hemin şahidlikler üzerinde dayanmağa mecbur edir. Onların heqiqet
olduğunu bildiyimden bu addımı atırdım. Hemin şehadetler romalı Flamini Rufun dilinde
bu şekilde seslenmir. Lakin Homerde mehz beledir. Teeccüblü işdir ki, Homer on üçüncü
esrde Sindibadın-yeni Ulissin maceralarını qeleme alır. Ve aradan yüz iller keçenden
sonra barbar dilinde danışılan şimal çarlığında цz ”İliada”sında tesvir olunan hadiselere
tesadüf edir. Bikaner adının işlendiyi ifadeye geldikde ise bu sцzün edebiyyatdan yaxşı
başı çıxan, deniz gemilerinin tesvirini veren şair kimi parlaq sцzle yaddaşlarda qalmağa
can atan müellife mexsusluğu aşkara çıxır.
Son yaxınlaşanda xatirelerden obrazlar deyil, yalnız sцzler qalır. Zamanın bir vaxtlar
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç