mehebbetde şahı gedadan ayırmayan Ulu yaradan qadına da güzeşte getmeyib. En ağıllı qadını ele yanıldıb ki, bunu sözle de ifade etmek çetindir. Aqiller qadınlar haqqında müxtelif fikirler söyleseler de, bu meselede hemreydirler.

Venevedinov qadının mehebbetde hemişe axmaqlığa yuvarlandığı, çinlilerse hamıdan ağıllı qadının hamıdan axmaq kişini sevdiyi qenaetindedir.
Gözellik tecessümü sayılan qadının özü de gözellik esiridir. Çirkin qadınların halına acıyan Mabiyevin sözlerile desek, "qadın ele birce çirkinlik derdini bütün heyatı boyu qelbinde saxlayır". Bu derdin dözülmezliyinden qaçanlarsa, eynen Krılovun müşahidesine el atırlar: "Hamıdan çirkin olsa da, ele qadın yoxdur ki, güzgü onu onun kifayet qeder gözel olduğuna inandırmasın".

Şekspirse qadının vicdanına aludedir. Onun fikrince, "qadını ciddilik deyil, vicdan mühafize etmelidir".

Maksim Qorki ise bele fikirleşir: "Qadından ölümden qaça bilmediyin kimi qaça bilmezsen".

<< 1 [2]