qalmırdı.
Bax, belece, hamı bir heyetde yaşayırdı. Herden mübahise eder, herden küsüşer, amma heç biri ciddi inciklikle neticelenmezdi.
Bu heyetde her bir bayram birlikde qeyd edilerdi- Novruz bayramı, Qurban bayramı,Pravoslav pasxası, yehudilerin pasxa bayramı .Eyni zamanda “ 1 May”, “7 Noyabr”, Yeni il ,hetta Lenin şenbelerinde hamı bir nefer kimi tertemiz heyeti temizlemeye çıxardı.
Qadınlar ise nedense mehz bu gün xalça-palazlarını çırpıb temizelmek qerarına gelirdiler.
Tez-tez hamı köhne çinar ağacının kölgesine yığışaraq birge çay içerdi.
Kişiler nerd oynayar, qadınlar ise uşaqlarından, bazardakı qiymetlerden gileylenib Almaniyadan yenice qayıtmış ve müharibede elil olub, sonralar ise iki ayağının olmadığına baxmayaraq yeniden evlenen Hüseynbala haqqında qeybet ederdiler.
Hüseynbala qonşusu Mustafadan otaq kirayelemişdi. Eyni zamanda o çox bacarıqlı tekeneçi idi.
Onun kimi senetkar heç vaxt işsiz qalmazdı.Bununla o neinki iki uşaq anası olan teze arvadını, hetta keçmiş heyat yoldaşı ile doğma oğlunu bele temin edirdi.
O zaman iki ayağından mehrum olan tekeneçi eminamanlıq, rifah remzi olmaqla yanaşı hem de iki aileni bütövlükle dolandırmaq iqtidarında olan bir insan idi.
Onun xanımı Fatime tez bir zamanda qonşuların könlüne yol tapmışdı,hamı onu çox sevirdi, bilirdiler ki, onun ekizleri atalarını tanımadan böyüyür.
Cüme günü 1941-ci ilin 20 iyun tarixinde onların toyu oldu, iki gün ötdü müharibe başladı ve Fatimenin heyat yoldaşını cebheye apardılar.1941-ci ilin sentyabr ayında onun ölüm xeberi geldi.1942-ci ilin mart ayında ise Fatimenin iki oğlan övladı dünyaya geldi.
Etrafdakılar Fatimeye çox böyük hörmetle yanaşırdılar,hem acı taleyine, hem de sessiz itaetkarlığına göre.
O, bütün qonşulara el tutar, yardım ederdi, öz övladları ise hemişe seliqe-sehmanlı ve temiz geyinerdi. Lakin onun üzünün gülmesini heç vaxt ve heç kim görmemişdi.
Deyirdiler birinci heyat yoldaşını çox sevirmiş.
Berta xalanın heyat
Bele gozel hekayeni yerlesdire e tesekkur edirem..
»Oxu zalına keç