ve adamlara da oruc tutmağı emr etdi». Hedisi Ebu Davud revayet etmiş, Hakim ve İbn Hibban ise sehih hesab etmişdir.

4. Enes ibn Malikden revayet olunur ki, Allahın elçisi,(sav), buyurmuşdur: «Sehur edin, çünki onda bereket vardır». Hedisi Buxari ve Müslim revayet etmişdir.

5. Ebu Hüreyrenin bele demesi revayet olunur: Allahın elçisi(sav) visal etmeye (sehur ve iftar etmeden oruc tutmaq) qadağa qoydu. Bele olan halda müselmanlardan biri Peyğembere dedi: «Ey Allahın elçisi! Axı sen özün bele edirsen!» Peyğember(sav) de bele cavab verdi: «Hansınız menim kimisiniz. Men gece yatıram, Allah-taala ise meni hem yedizdirir, hem de içizdirir». Bezileri visalın nehy olunmasına öz etirazlarını bildirdiler. Onda Peyğember(sav) onlarla bir gün, sonra o biri gün de visal etdi. Üçüncü gün onlar teze ay gördüler. Allahın elçisi dedi: «Eger teze ay gec çıxsaydı, men sizin üçün bu müddeti uzadardım».
Hedisi Buxari ve Müslim revayet etmişdir.

6. Yene de Ebu Hüreyreden revayet olunur ki, Allahın elçisi(sav) buyurmuşdur: «Kim yalan danışmaqdan, yalana emel etmekden ve avamçılıqdan el çekmezse, onun yeyib-içmekden imtina etmesi Allaha lazım deyil». Hedisi Buxari ve Ebu Davud revayet etmişdir. Hedisin metni sonuncuya aiddir.

7. İbn Abbasdan revayet olunur ki, Peyğember(sav) oruclu halda ve ehramda olarken qan aldırardı.
Hedisi Buxari revayet etmişdir.


8. Aişeden revayet olunur ki, Peyğember(sav) Ramazan ayında oruclu halda gözlerine sürme çekmişdir.
Hedis sehihdir. Bax: “Sehih İbn Mace”, 1369; “Er-Raud”, 759.

9. Ebu Hüreyreden revayet olunur ki, Allahın elçisi(sav) buyurmuşdur: «Kim oruc tutduğu zaman unutqanlıqdan yeyib-içse, orucunu davam etdirsin, çünki Allah-taala onu özü yedirib-içizdirib». Hedisi Buxari ve Müslim revayet etmişdir.

10. Ebu Hüreyreden revayet olunur ki, Allahın elçisi(sav) buyurmuşdur: «Kim qussa, onun üçün qeza orucu yoxdur. Bilerekden qusan üçün ise qeza orucu vardır». Hedisi Ehmed, Ebu Davud, Tirmizi, Nesai ve İbn Mace revayet

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>